Tentakluss hevur føðingardag – hann fyllir 3 ár, og tá ið sóljusaurar eru trý ár eru teir hálvvaksnir. Tentakluss hugsaði ikki so nógv um, at hann fylti. Hann hevði ongan føðingardagsmat, ongan føðingardagsgest ella nakað. Hann var úti og leitaði eftir mati sum vanligt, men hvat sá hann nú? Hann mátti gníggja eyguni, tí hann trúði ikki sínum egnu eygum. Okkurt gult? Kanska var tað bara plastikk?
Hann skundaði sær yvir í tað gula, og nú fekk Tentakluss sín besta føðingardag nakrantíð. Hann át og át, so nógv hann orkaði, hetta vóru bestu sóljur, hann nakrantíð hevði smakkað.
Og so var eisini omaná, bláar lupinur, tað var superlekkurt. Nú var Tentakluss so proppmettur og væl settur. Sóljusaurar eru soleiðis, at teir nýtast ikki at eta so ofta, als ikki hvønn dag, men teir eta øgiliga nógv hvørja ferð. So Tentakluss át fimta sóljur og eina heila lupinu omaná. Nú var hann klárur at fara at spæla, hann hevði ongan at spæla við, men ja hann elskaði at reiggja….
No comments:
Post a Comment