Árið ið fór 2023

2023 hevur verið eitt hendingarík ár . Fleiri rundir dagar at hátíðarhalda, 7 uttanlandsferðir. 

JANUAR

 

Árið byrjaði sum ofta hevur verið í Dali. Dansurin í Eiriksgarði á nýggjári er altíð stuttligur.

Sjáldsamt var, at Jórunn og Jóan Pauli vóru í dansinum.

Annars var eg nokso ofta sjúk av krími í januar, einki at skriva heim um.

FEBRUAR

Turið helt stóran rundan dag við temanum: The Roaring Twenties, og tað var so festligt at síggja, at bæði ung og eldri tóku tað til sín og møttu upp í pussinum. Sjálv sær føðingardagsbarnið út sum ein rættilig diva úr 1920.

Vit báðar IR gjørdu ein impulsivan túr suðureftir til Gran Canaria.

Hotellið var í Mogan, og tað var tað , sum var har, eitt stórt hotell við svimjihyli, sólstólum og atgongd til sandin. Men eingin býur, eingin spanióli, eingin skúli, listasavn, handil, café ella annað. Vit høvdu ikki bil, so tað var eitt sindur sum at vera í hotellfongsli í eina viku. Vit fóru ein túr til Puerto Rico, har var ein marknaður. Ja, okey vit vóru eisini ein túr í Palmas við bussi.

Men tað er deiligt at vera saman :) Heitt um dagin og kalt um náttina.

Í februar spældu vit í seniorbólkinum "Søgur úr Havn " í sjónleikarhúsinum. Stuttligt.

Karolina Heinesen f. Restorff, longst til vinstru.

MARS 

Var í Reet nakrar dagar, og vit gjørdu ymsar útferðir, m.a. vóru vit til móttøku á sendistovuni, tá ið Elisabeth skuldi byrja har.

vitja Liliane, sum nú er flutt í íbúð

Elisabeth F. Rasmussen sendikvinna Føroya í Brussel

APRÍL

Var á skeiði í fronskum máli í París. Havi nú (des 23)  roynt meg í samrøðu við Liliane, og tað gongur betur. Men eg skal nokk hava okkurt skeið afturat.

Ì apríl var eisini brúdleyp í Dali, ein frálík veitsla .

Gullbrúðarparið

MAI

Hagafundur í Putlhúsi

JUNI

Elisabeth Pike hevði framsýning yviri í húsinum hjá Ingálvi.

JULI 

4. juli hildu Lars og Sólrun silvurbrúdleyp í Græsted. Tað var festligt frá morgunstundini. Stórt tjald í garðinum, morgunmat til øll og seinni stórt døgurðabuffet. Deiligt, at so nógv av familjuni í Føroyum komu. 

Tóki, Bjørt, Jógvan., Eva

Bergur, Símun, Louise, Simone

AUGUST

Vit systrarnar gjørdu ein biltúr aftur í ár, hesa ferð fóru vit nakrar dagar um eysturlandið í Íslandi. 

Vóru eisini á Akuroyri nakrar dagar. Lótu so bilin inn á Egilsstøðum og søgdu Ingu Rósu farvæl, áðrenn vit tóku bussin oman til Seyðisfjarðar og Norrønu.

SEPTEMBER

Í september var aftur Ísland á skránni, hesa ferð við bókarklubbanum Bókastevi. Vir vóru í Reykjavík í einar 10 dagar. Sóu ynisk søvn, gjørdu gylta ringin til Gullfoss og Geysir, vitjaði Laxness savnið, Gljúfrastein og hugnaðu okkum.

Ásmundur Sveinsson

Landakotskirkja

OKTOBER

4 ættarlið 

Sonur Berg og Simone kom 27. oktober, hann eitur Hermann. Stuttligt at vera langomma.

Í oktober bíðar LIsa enn eftir sínum lítla

NOVEMBER

Í november var bókaforum. Lisa hevði gjørt eina fína skrá. Vit sóu nógv og hoyrdu nógv.

Lisa var so mega røsk at ganga runt við stórum buki.

Triðja bókin um Tabithu og Vittu

DESEMBER

Og so var tað 8. desember, at næsti langommusonurin kom, hann eitur Marius.

og jólini hildu Turið v. fam.og eg saman við FS og fam. í bygdini Wavreille í Ardennunum.

 

Frida S. og Michel

Rørandi løta

 Í dag var søgulig hending í Fuglafirði. Í dag 17. des. 2023 varð avdúkaður minnisvarði í Fuglafirði til minnis um konur deyðar í barsilssong. Nógv fólk var komið í lundina at uppliva hesa løtu. Eg skilti, at fleiri vóru har til at minnast sína egnu mammu, ommu, langommu ella aðrar í familjuni. Eitt so sárt evni hevur verið tabuiserað í okkara samfelag. Ivaleyst hava tey hildið, at tað besta var at royna at gloyma. Men sorgin gloymist ikki. Og við hesum tiltaki, hesum varða verður vónandi loyst upp fyri søgum og lekidómi.

Fyrireikarar o g listakvinnan

Tey høvdu eina so sera góða skrá. Fýra børn og ein eldri dama avdúkaðu minnisvarðan, daman misti mammu sína í 1934 og børnini mistu mammu sína í 2014. Tað gjørdi hendingar livandi at hesi, sum hava upplivað slíka sorg vóru har sjálvi og tóku lut og góvu okkum lut.

Eivør sang ein sang. Hororkestur spældi, og rørandi var at hoyra trompetsolo við temanum "góða mamma eg vil sova", haldi samkoman øll táraði.

Tað mest minnisverda er talan hjá Sirið. Sirið Stenberg er tikin úr leikum sum talari, aldrin platt, aldrin sukursøtt... altíð væl funderað altíð inniligt. Eg hefti meg við tað, hon segði um, at vit minnast tað, sum sagt verður, og kunna altíð sláa upp  tað, sum er í einari bók. Men tað ósagda er eisini partur av minninum, tann óforloysta sorgin í eini familju, einari ætt einari bygd er partur av arvinum. Sirið samanbar eisini standmyndina við allar tær mongu standmyndirnar til minnis um sjólatnar. 

Ein súla heldur øllum uppi, stendur á jørðini, men strembar uppeftir.....nógvir tulkingarmøguleikar eru. Spennandi verður, hvat fólk fær burturúr. 

Og ælaslit var.

Aftaná fóru øll í mentanarhúsið, har skráin helt fram.