Mánadagur í apríl

Síðsta apríl hevði eg ein langan skúladag. Fyrsta tíma var tað Jens Pauli Heinesensa Hugin, sum fór í hagan at leita eftir rossum. Og hugin á Hugini broyttist, so hvørt sum hugnin svann og svartar skriður og kaldur gjóstur gjørdu seg galdandi. Síðani var tað ein miniverkætlan um upprunafólk við einum 1. s, sum eg havi í enskum. Tey skula kann lívskor og broyttar lívtreytir hjá sámum, indianarum, inuittum, upprunafólki í Avstralia.
Hesin bólkurin sat á bókasavninum og arbeiddi. Tey eru Hans, Sudarat, Tóraldur, Kristina og Sanna.


Síðani var Leonard Cohen á skránni, og at enda ein tími við eykaføroyskum.
Í kvøld víst Magna, at hon hevur lært at koyra á bilbreytini hjá beiggja sínum, aftur og aftur fekk hon bilin at drøna oman brekkuna. Men hann skuldi venda rætt, bæði út og inn og upp og niður. So tað kravdi nakað av motorikki.