Aug 25, 2014

Ársins stevna

Sandoyarstevnan er ikki sum aðrar stevnur. barnatiltøkini eru spennandi og nýskapandi, og hóast tey eru ikki ókeypis sum á sjómannadegnum, so eru tey avgjørt bílig.

Kommunan bjóðaði morgunmat í teimum deiliga ljósu og nossligu hølunum hjá bókasavninum, nógv fólk var har, og morgunmaturin var sera góður og fjølbroyttur, bæði jogurt og frukt afturat øllum tí vanliga.

P1030433P1030445

Tíverri var ov lítið av fólki, tá ið stevnan varð sett, kanska tí at setanin var flutt. Tó vóru ikki bara Herbert og Magna og lurtaðu eftir Brandi Sandoy. SmileFólk hildu seg bara inni undir húsavegginum. Í røðu síni nýtti borgarstjórin náttúrumyndir, og niðurstøðan var , at uppgongutíðir eru, og framtíðin sær sólarljós út. Tað var ein deilga positivur boðskapur, og veðrið var gott, so vit fóru fegin oman á Sand at byggja sandslott.

P1030466

Hvør byggiharri fekk tillutað pláss á sandinum. Okkara slott var ein verjugarður rundan um lívsins træ, Yggdrasil, sum óndar maktir vilja skaða. Vit settu drekar á varðhaldi, og Magna gjørdi persónliga eitt hús til risan og kellingina, sum eru vaktarmenn. Men hon teknaði annars borðisk og mat í sandin, sum hon bjóðaði ommu síni.

P1030480P1030507P1030513P1030481

Eg veit ikki, hvør vann kappingina, men Wintherfamiljan fekk 3. prísin. Teirra slott hevði eina allé og stóra grøv rundanum. Vit síggja Andreas leggja seinastu hond á verkið.

P1030516

Síðani var at fara at koyra traktor, rógva í jollu og hoppa hoppiborg og fiska.

P1030523P1030526P1030534P1030541P1030546

Sum altíð er á stevnum, var eisini her útimøti, Frelsunarherurin var væl mannaður , tey komu suður. Systkinini Elisabeth og Njál í broddi fylkingar.

P1030592P1030597

Í Virkinum bar til at sløkkja sær tostan og fáa sær at eta. Hugnaligt at práta við Juttu og Niels

P1030602P1030601

Eitt stuttligt høli at vitja var hoyløðan á Grótteigum, har var tann fryntliga Katrin í barrini, og hinumegin vegin var ein minibiografur, serstakliga væl funnið uppá.

P1030569P1030572

Ein sera góður dagur heima á Sandi. Nú mundi eg gloymt at siga, at Herbert elskaði tarvin allarmest.

P1030590

No comments:

Post a Comment