Nú er ein mánaður farin, og eg havi upplivað mangt í tí stuttu tíðini. Eg fór til Føroyar fyri at fara á føroyskt málskeiđ á Fróðskaparsetrinum. Hetta er mín fyrsti kjansur fyri at læra hasar torføru bendingar, sum altíð hava verið eitt problem fyri ein hálvføring, íð hevur ongantíð búð í Føroyum.
Tey síðstu nógvu árini havi eg bara verið í Føroyum í eina-tvær vikur í senn, og tað var deiligt at hava møguleika fyri at bara vera her uttan skund og vas. Ikki tí, eg havi upplivað nógv samman við ommu. Omma hevur víst mær alt tað kulturella, sum er at síggja í Havn – yrkingalesing, ballet og konsertir í Norðurlandahúsinum, vokssavnið og kirkjuna í Vestmanna, og avdúkning av kópakonuni í Mikladali.
Skeiðið á Setrinum er fyri útlendingar við interessu í málinum ella tí føroyska kulturinum (aka. Ein eitt sindur eldri 'målgruppe' enn eg.) Gott var, at eg hevdi Eli Sigurð við fyrsta dagin, men aftaná eina løtu gjørdi tað lítlan mun, hvussu gamal ein var. Undirvísingin var deild upp í tvey partar, fyrrapartin høvdu vit mállæru, og aftaná døgurða vóru fyrilestrar um ymiskar partar av tí føroyska kulturinum. Tað var alt frá Hera Joensen í Týr til ein fyrilestur um 'Old Norse to moderne Faroese.'
Sjálvt um málfrøði var í miðdeplinum (og tað var ikki líka tað, eg roknaði við) so lærdi eg nógv hesar 3 vikurnar á Fróðskaparsetrinum. Og skeiðið hevur gjørt ein stóran mun fyri mítt skrivliga mál, hóast har enn er nógv at arbeiða við. Tí ætli eg mær eisini aftur næsta ár, men í staðin fyri eitt skeið fari eg at leita eftir starvi í ein ella tvey mánaðir.
Á skeiðinum var nógv ymisk fólk við ymiskum grundarlag og ymiskum ætlanum fyri skeiðið, og í gjøgnum hesar tríggjar vikurnar komu vit tættari hvørjum øðrum um ein var úr Svøriki, Panama, USA, Týsklandi, Finnlandi, Onglandi ella Danmark.
Flott føroyskt - nógv betur enn mamman :-)
ReplyDelete