Eg havi kent Gunnvør altíð, ella altíð er so nógv sagt. Men vit hava livað í sama parti av Havnini, gingið í sama skúla og sunnudagsskúla. Gunnvør var systkinabarn Elisabeth, og eg og Elisabeth vóru vinkonur, so vit hittust javnan. Pápi og pápi Gunnvør Sverri kendust og prátaðu mangan bæði um politikk og annað. Men tað var í 2004, at nakrar damur teirra millum Gunnvør spurdu, um eg vildi gera ein lesiklubb saman við teimum. Og síðani tá hava vit hitst eina ferð um mánaðin.
Vit byrjaðu við føroyskum bókum, men vit hava nú verið víða í bókmentunum, líka frá Irak til Grønlands og Íslands. Gunnvør er ein lesihestur, ofta hevur hon góð uppskot til, hvat vit skula lesa næstu ferð. Gunnvør hevur stóran áhuga fyri filmi, hon var í filmsfelagnum, og tá ið Norðurlandahúsið og Havnar bio hava serligar filmsdagar, er Gunnvør á staðnum.
Tey seinnu árini hava okkara lívslagnur fingið so sjáldsama paralella gongd, fyrst bleiv Hans Marius sjúkur, so Erik, síðani doyði fyrst annar so hin. Vit eru nú báðar einkjur, og eg gleði meg at diskutera Marquez við hana í næstu viku, í bókini “Kærleiki í koleratíðini” eru nevniliga nógvar einkjur (nokso ólíkar okkum skikkiligu havnarkonum ).
Nú ið Gunnvør er rakt av sjúku og situr í koyristóli, kemur hennara seiga lívskraft rættiliga til sjóndar. Altíð klár at finna loysnir og fáa tað besta burturúr, sum sæst á myndini omanfyri er hon ein fongur fyri eitt og hvørt selskap.
Í gjárkvøldið var stór veitsla í B36 húsinum, Gunnvør segði, at hon hevði ætlað at hildið ball, tá ið hon fylti 60, men ta tíðina bar ikki til, og tá hevði hon lovað sær sjálvari, at hon skuldi gera tað, tá ið hon fylti 65.
Arbeiðsplássið hjá Gunnvør MMR var væl umboðað, og nógvar talur vóru, men tann besta talan og tann mest rørandi var Maikensa tala. Ronk sum eitt ljós og í flottum føroyskum klæðum, gav hon okkum klármælt innnlit í Gunnvørsa lív við familjuni, og vit hugsa, at Maiken eigur sín stóra lut í veitsluni og øllum, sum hevur við Gunnvør at gera.
Ein av gávunum, Gunnvør fekk, var ein framførsla hjá Riu og Súsannu Tórgarð, og tað var sera væl eydnað.
Dansifelagið hjá Gunnvør var eisini umboðað, og vit dansaðu Flóvan Bænadiktsson og nakrar sangir. Spælimenn vóru eisini, og fólk fingu sær svingom.
Góða Gunnvør vit heilsa tær á føðingardegnum við takk fyri títt inspirerandi lívsjáttandi íkast til okkara lív.
No comments:
Post a Comment