Moulin Rouge

Vit voru tvar, sum hovdu bilagt okkum plass a Moulin Rougt til dogurda og show. Tann aldargamla varitéin i Montmartre lysti alreyd ut i kvoldid, badi myllan a tekjuni og navnid a klubbinum. Tann erotiski reydi liturin var eisini dominerandi i forhollini, har vit voru folkaliga leiddar fyrst til garderobuna og sidani til bords. Bord stodu i stjornuformation ut fra pallinum. Beinanvegin fingu vit matarskranna, og tad var hugvekjandi at siggja, hvussu leikandi latt tanararnir fingu matskaffad hesum hundradtals folkum uttan nakran hava. Tad kendist eksklusivt at hava so goda tanastu til teir 3 rattirnar vid sjampagnu. Medan vit otu var livandi taffelmusikkur, livandi er kanska ov nogv sagt, ti they badi sum hovdu tad arbeidid voru ikki serliga livandi, sambandid vid publikumm var null, sangroddirnar var ikki nogv at skriva heim um.

Men ta id lidugt var at eta, byrjadi showid, og TAD var fantastiskt, ikki stor dansilist, men fantastiskt i bunum, litum og rorslum. Timingin var fin, tey voru sera nogv a pallinum , teir voru sjeikar, politi og hermenn, tar voru finar fryr og dansigentur. Hesar seinnu hovdu ein buna, sum mestsum bara var ein trikantur i nedra og perlur nidur efti brtinguni, summar hovdu ikki perlur og voru ti pura toppleysar, tad man hava verid hesin bunin, sum dro so nogv folk til Moulin Rouge i 1889 og eisini nu. Sum sast a myndunum hja Lautrec var bunin fyrr tar eggjandi mamulukkurnar, sum rukku nidur a kna og teir vokru sokkar, sum huldu val vundnar leggir. Tad var stuttligt at eygleida tvar amerikanskar, sum sotu har hja okkum, tar voru heilt hugtiknar og skandaliseradar. Pallurin var sera flottur, fleiri tjold at draga fyri saman ella hvort sar. Mitt i ollum kom eitt stort kar vid vatni upp ur golvinum, og har sprakk ein dama nidur i at glimast vid ein orm. Sera spektakulert, showid vardi 2 timar, tad virkadi nokk so leingi, sumt toktist sum uppafturtoka, ella showid arbieddi seg ikki upp til eina finalu. Inn imillum var okkurt klovnari.

Eitt stort upplivilsi, sum vit seint gloyma.