Við morgunmatarborðið segði eg Herberti eina søgu, so at maturin skuldi glíða lættari niðurum. Tá ið søgan var liðug, segði hann:
- Nú skal eg siga tær eina søgu.
eg: ja
H: (situr og hyggur og hugsar)
eg: tú skal bara finna upp á okkurt, einaferð var tað ein maður, kona ella hundur, bara okkurt….
H: (ger eina snarandi rørslu við hondini uppi við sítt egna høvd/oyra) ..tað loadar..
eg: eh. ha?
H: (ger somu snarandi rørslu) ..tað loadar…
Tá skilti eg, hvat hann meinti, orðatilfarið er bara úr telduheiminum.
Og so kom søgan.
Myndirnar eru tiknar seinnapartin í dag í Øksnagerði og á Býarbókasavninum, har tey hava teknikapping.
No comments:
Post a Comment