Seinasta týskvøld fóru Turið og børnini niður aftur. Hu hei, vilde dyr; komu hósdag avstaðaftur týsdag; eg kom aftur úr Vágum til tóm óruddilig hús um 6-7 tíðina. Hevði ongan huga at gera mat ella nakað annað. Knappliga stóð ein maður í køkinum, hann bjóðaði mær til døgurða – heppin, ella hvat? Beinanveg spurdi eg, ja ella um ein tíma, segði hann. Og tað var Jógvan Telling. So eg heim til hansara, og har var Jòrunn eisini, so vit ótu laks og epli. Og tað var bara, bara sakin. Mett og væl sett fór eg aftur til hús at gera skúlating og alt hitt. Heppin ? Ja!
No comments:
Post a Comment