Meinar tú Licentia Poetica? Hon er yrkjarans loyvi, skaldsins undantaksloyvi. Poetic License ella Artistic License er, at listafólk kunna loyva sær at bróta veruleikans reglur, mállærureglur, setningsbygging ella annað.
Barnasangir eru ein gott amboð til at læra børn mál, um tú syngur sangin og trallar og dansar hann, so festast orðini betur, og nógvar sangir duga børnini uttanat, um so málburðurin er góður í sanginum, so hevur tú fingið tvær flugur ella fleiri.
Summir sangir eru illa rættlisnir, summir nýta Lisensiu við vilja, aðrir av óvart. Ein vending sum “slaturin gongur, hann tímir ikki longur” í sanginum “Kenna tit Rasmus” hevur gjørt, at orðið slatur hevur skift kyn, so gott sum. Vit hava sungið hatta so ofta, at tað er torført at góðtaka, at slatur er eitt hvørkikynsorð, eg sigi ikki at tað er ein vanlukka, sangurin er góður og setur futt í mang ball.
Í tí frálíka sanginum “Grækaris Grashøvd” verður sungin henda vending “hann hugsaði hansara heila til mold”, men teir meina “sín heila”, villan er úr enskum, sum ofta nýtir ognarfornavn, tá ið vit nýta afturbent fornavn ‘sín’ –> ‘he turned his brain into mud’. Í sama sangi verður sungið “á høvdinum hjá Grækaris Grashøvd”, hetta eigur at vera á høvdinum á GG’. Á føroyskum nýta vit ofta fyrisetingina á, tá ið talan er um likamslutir, armurin á mær, hondin á mær, høvdið á mær, tungan í mær, eyguni í mær, oyruni á mær osfr.
No comments:
Post a Comment