Jórunn og Jóan Pauli fóru til fernisering og tóku meg við sær
Listakonan er Guðrun Einarsdóttir, og eg skilji, at hon er kend listakona í Íslandi. Fyrsta eg kom inn hugsaði eg, eehhh ger hon tapet ella møbilstoff. Men tá ið stjórin á savninum hevði greitt frá,
of Sif í NLH hevði sagt nøkur orð, og eg fór nærri at myndunum var eg eitt sindur hugtikin. Ein ótrúliga løgin teknikkur gevur eina so serstaka yvirflatu, eina vond, sum er næstan sum bundið, vovið ella heklað. Akkurát sum tjúkt klæði. Ná, motivið er íslendsk náttúra, mosi, grót og t.d. gosgrýti. Jú, málningarnir líktust fotomyndunum, sum hon arbeiðir eftir.
Har vóru bara kend andlit, Navna og Ásvør, tær arbeiða í Listaskálanum, Sonja og mong onnur.
Jóan Pauli – letur seg ikki lætt duperað – tók til eitt sitat frá Ingálvi: Ja tað er flott, men er tað gott? Ein spurningur er lutfallið millum tøkni og listafólk, kann tøknin í summum førum taka ræðið, so at listafólkið bara er hjálparin? Og er tað so list ?
No comments:
Post a Comment