Mánadagin 28. Oktober 2013 fóru tey í 11x útferð vestur í Vágar. Vit fóru við
bussinum av farstøðini um morgunin. Fyrsta stopp var krígssavnið í Miðvági, har
Karl Johan Nielsen vísti okkum savnið. Sera áhugavert, vónandi fáa tey sømdir
og stuðul frá myndugleikunum at halda fram við hesum týdningarmikla arbeiði.
Síðani gekk leiðin í Kálvalíð, náðinsgarðin har Beinta Arrheboe búði,
frásøgufólk var Thordis Hansen, og hon dugdi væl at siga søgnina um Beintu,
m.a. nevndi hon hendingina, tá ið Beinta
bleiv rend í tvagtunnuna. Áhugavert at hoyra, hvussu søgn og nýggjari
skaldskapur kann renna saman hjá góðum frásøgufólki. Thordis vísti okkum eisini
kirkjuna, har vit sungu ein sálm eftir Mikkjal á Ryggi, vit skoðaðu listaverkið
hjá Torbjørn Olsen, og Tordis vísti
okkum ljósastakan, sum Beinta ripaði eftir manninum.
Útafturkomin skoðaðu vit minnisvarðan um Mikkjal á Ryggi og
gingu niðan við Hýsisá.
Síðani var Sandavágur á skránni, og Heini F. Petersen vísti
okkum kirkjuna, sera áhugavert at síggja Sandavágssteinin, sum hevur longstu
føroysku runaristing. Vit sóu minnisvarðan um V.U.Hamershaimb, og vit gingu
eisini í barndómssporum Jens Paula Heinesens og fylgdu smádreinginum í søguni
‘Brúgvin og mýran’. Vit vóru aftur í Havn klokkan gott fimm.
No comments:
Post a Comment