Tíbetur vóru Hallur og børnin har uppi kl. hálvgun, tá var ikki kjansur at fáa P-pláss. Eg og Turið vóru har kl. tíggju minuttir í, vit parkeraðu´við bwling høllina. Bíðirøðin tilat sleppa inn gekk um hornið og næstan heilt til endan á høllini, ná okey til hálva longdina av høllini, og tað var bítandi kalt, og nógv børn vóru við.
Men Herbert klártaði seg væl, og tað er tað týdningarmesta hjá okkum. Hann sæst her, eyðsæddur í hvítum skóm, í ringinum á bitanum og at bólta rút. Dugdi tað, hann skuldi og kláraði floksdisiplin.
No comments:
Post a Comment