Hann ringdi og segði, at nú var hann á veg til Mykinesar. Og so komu teir til Havnar, Bergur og ein vinmaður. Deiligt, so slapp eg eisini at síggja Berg í ár. Hini hava øll verið. Hann er blivin ein vakur ungur maður.
Tá ið teir høvdu fingið drekka og pannukakur, komu teir við Turið og mær ein túr vesturum. Vit gingu í umleið hálvanannan tíma. Frálíkt veður.
Vit koyrdu eisini niðan á Sornfelli at njóta útsýnið.
Henda eyglitta sær so stuttlig út, annars gingu nógvar ær við pesjuni enn í varmanum, har í haganum var ikki rikið.
No comments:
Post a Comment