Várið man fara at koma í ár eisini! Aftur í dag er gott veður, í gjár var eisini fantastiskt. Eg havi fingið tann framíhjárætt at sleppa at kaga inn í barnaverðina aftur eina ferð. 1. a í Bruna skúla fer hósdagar ‘Spíran’, sum er úti í Havnardali. Har er so frálíkt, børnini svumu í ánni, taðhelt eg nú var nokso nógv avgjørt. Onkur hoppaði lastikk. Tey hava høsnarungar, klekimaskinu og leiku og tey fáa millummála frá Annu.
Heima í Eiriksgøtu var eisini útilív á skránni, tey sigu bæði í bjørgunum – nú á døgum eitur tað rapelling. Men tá hava tey allar møguligar trygdarfyriskipanir. Turið fann eina spennandi grein í gjár, um at vit eru alt ov bangin um okkara børn, tey sleppa einki, tey læra ikki at taka kjansir, skilagóðar kjansir, tey verða uggað og róst alla tíðina, tey verða róst eisni fyri slíkt, sum mann bara skal duga fyri at klára seg.
No comments:
Post a Comment