Fiskur og grønmeti og bláar pannukakur.

Ikki er tað tað sama, tá ið Turið rullar seg út og kamuflerar sumt av hesum grøna, her er tað grønar ertrar blendaðar við hvítleyki í grikskari jogurt, beinanvegin er tað eitt sindur átuligari.

Herbert stóð fyri teimum bláu pannukakunum, egt haldi ikki tað sá so leskiliogt út, men tær smakkaðu akkurát sum aðrar pannukakur – segðist. Magna trenar at lata seg í.


Og ein anekdota frá Herbert: Mamma hansara segði við hann, bíða góði, eg eri sjúk. Tá hugdi hann upp á hana, so segði hann nahei, tú ert ikki sjúk, tú ert ein kona! So elskuligt og so satt!