I morgunvoru vit eitt sindur fyrr avstad. Afturfyri sluppu vit at uppliva metroina sprenfulla av parisarum a veg til arbeidis. Vit eru blivin ordiliga grov nu at bruka metro, um tu skalt inn i ein fullan vogn, so bakkar tu inn, so at tu ikki renir andlitid i nakad fremmandafolk, stillar teg so vid nosini nastan inni i hurdini. Vit skiftu tvar ferdir undir jord og kumu upp i ljosid aftur tatt vid Tour Eiffel. Sum sast a myndunu,, voru vit als ikki tey fyrstu, men vit stilladu okkum so fitt at bida. Tey flestu foru i bidirod til trappurnar, onkur til lift. Undirritada, sum eisini er aldursforseti, helt seg a jordini (kannadi matvanir o.t., medan tey voru burturi). Tey sogdu, at hatta var einki fyri, sera larr og skjott, gott utsyni i 300 metra hadd. Nu var at eta baquette avec jambon et fromage ou poulet og drekka vatn afturvid. Sidani var gingid og gingid og gingid til vit komu a Champs elysé, og eftir breidu reypigotuni til triumfbogan hja Napoleon, byrjadur i 1806, lidugur i 1836. Deiligur dagur, sama goda vedrid.
No comments:
Post a Comment