Másin eftir Tchekov

Eg veit ikki um Anton Tchekov stavast soleidis. Fyrst fóru vit á Jensens bøfhus á Rádhúsplássinum, so fóru vit til tad kongliga. Men hvat galt, eg mín nokksagt hevdi ikki varnast, at mítt kongliga var Skuespilhhuset, store scene, tad nýggja flotta sjónleikarhúsid nidri vid bryggjukantin, tíbetur vóru vit í so mikid gódari tíd, at vit høvdu tíd at ganga hagar. Sjónleikurin var ein nýggj modernad uppseting av Tchekov, men eg helt hann virkadi so gamalsligur. Sjálvandi tad er langt sídani hann var skrivadur, men replikkirnar og tann naturalistiski pallurin, nógvar hurdar, nógv rennarí, bordreïding vid døgurdabordiskum og gløsum og øllum. Alt gongur fyri seg á einum gardi úti á bygd, nakad sum Kirsiberjagardurin. Og har harrafólk og tænastufólk og ólukkuligur kærleiki, nógv vóru forelskad, men altíd í skeivum persóni. Eitt, sum argadi var, at eg skilti ikki alt, sum var sagt...apropos hvorfor er dansk så svært! Serstakligt, tá id tey vendu bakid til publikum. Men húsid er flott.