Frida S. er heima ein svipp, og sum tað er stuttligt at hava hana! Vit gingu og dreivaðu í býnum dastið av leygardegnum,jólagøtan, Bringnasgøta, kórsagnur í miðbýnum. Møttu fólki, m.a. Rúnu, sum tit síggja á myndini, hon sá glampandi gott út sum altíð. Ríalamang í miðbýnum, kaffi í SMS, hvat kann mann ynska sær meiri. Sóu framsýningina hjá Janusi á Húsagarði í SMiðjuni, stuttligar myndir, má mann siga, Lisa og Mollis í Sólarrisi og ímillum blómur. Turið S. var við ein part av túrinum, og hana sóu vit aftur um kvøldið, tá ið vit tríggjar fóru til AI konser í Norðurlandahúsinum. Stuttligt at uppliva, eg helt ikki, at tað var so stór ella hugfangandi list, má eg siga, men deiligt at síggja hesi ungu syngja og spæla. Petur Pólsson var góður, Eyðun Nolsøe sang sum hann plagar, einki nýtt har; men tá ið Eydna Skaale, sum var frásøgufólk, spurdi hann um AI arbeiði og støðuna í heiminum, tá krympaðust nokk tær flestu tær í NLH, hann luftaði sínar ringastu fordómar um muslimska mentan og tosaði um slíkt, sum hann ikki hevåi lisið uppá heimanífrá, hevði lært seg máliskuna ‘tað arabiska várið’, men annars einki. Unn Patursson hevur sín egna stíl, og roynir í minni mun enn hinar, sum har vóru, at kopiera Eivør. Ná, vónandi fekk AI eitt sindur av pengum og undirskriftum inn!
So var temunnur á skránni og bindiuppskriftir.
No comments:
Post a Comment