Kristina

Kristina Holm Johannessen eitur diddan. Tað var stuttligt  og rørandi at verða uppkallað. Fyrr varð eg ofta kallað Bergljót Kristina, tey søgdu, at eg æt Kristina eftir abba við Gjógv Kristjani í Hoygaðinum, men hann helt ikki, at tað var nakað stásiligt, at eitt gentubarn var kallað eftir honum.

Trý børn vórðu borin til dópin sunnudagin, William Gerhard, Heiðrun og Kristina.

Aftaná var altargangur, og eg má siga, tað var illa skipað! Kanska øll fólkini vóru so óvon við at fara til altars, sjálvandi konfirmantarnir eru sakleysir. Alt tusti innar í kór samstundis, eini 4-5 borðgangir, t.e. yvir hundrað fólk, so stóðu tey har, sum seyður í rætt og andaðu í nakkan á teimum, sum lógu á knæ. Nei, bíðið við at troka innar í kór, til hini eru farin frá borðinum, reisið tykkum upp, men gerið eina friðarliga rekkju út eftir gólvinum, so at eitt hold bíðar bara, hini sita so leingi.

Annars hava vit ta glerði, at Louis er komin heim at vera gubbi, so omma er ikki einsamøll í húsi hesa vikuna.

Hann spælir við børnini, og tey elska tað.