Ísland - eysturlandið 1

Turið og eg fóru við Norrønu 17. august, og um kvøldið bjóðaði Turið mær á matstovu at eta fínt. Meðani vit ótu, sóu vit oyggjarnar í bakborð.

Í fjør koyrdu vit systrarnar á Vestfirðum, og í ár leigaðu vit ein bil á Egilsstøðum og koyrdu har eysturi. Tá ið vit komu til Seyðisfjarðar, var Inga Rósa fyri okkum, hon var komin við flogfari til Egilsstaða dagin fyri og hevði gist á Havalduni eina nátt. Hon læt væl at tí farfuglaheiminum. Vit fóru í bussi til Egilsstaða og heintaðu bilin á flogvøllinum. Nú byrjaði ferðin, fyrsta bygd, vit komu til var Vopnafjørður, síðani koyrdu vit (meira ella minni av óvart) um Hellisheiði. Tað er eyrvegur, summastaðni nógv grót á vegnum, og hann er í 1000 m. hædd. Brekkurnar eru øgiligar., men so sera flott útsýni. 

Næsta stopp var í Thórshøfn, og um kvøldið gistu vit á Kópaskeri, og tað var líka friðarligt sum tað ljóðar. Góður køkur við sjónvarpi var í farfuglaheiminum. Turið gekk túr út á vitan har.

gististaðið á Kópaskeri

Ein so deiligur morgun at vakna 19. august.  Hesin var hendingaríkasti dagurin: vit sóu henda dag Ásbyrgi,  Dettifoss, Mývatn og Goðafoss. Vit hava sæð tey kendu støðini fyrr, men tað eru nógv ár síðani, so tað var gott at koma hagar aftur.

Ísak í Ásbyrgi (Sigurðgeirsson) hevur eina kaffisølu tætt við Ásbyrgi. Hann selur m.a. hesar heklaðu mýsnar, sum kona hansara ger. Nógv fittari enn hesir evindaligu lundarnir.

Ásbyrgi er ein so serstøk klettagerð, formað sum ein hesaskógvur, nógvur gróður eisini har í kring.

Fossarnir eru altíð stórbærir at síggja, fyrst kom Dettifossur og so kom Goðafossur.

Nafn sitt dregur Goðafoss af því að Þorgeir Þorkelsson Ljósvetningagoði mun hafa varpað goðalíkneskjum sínum í fossinn þegar honum var falið að ná sáttum milli heiðinna manna og kristinna, og ákvað að taka upp nýjan sið.“

Um kvøldið 19.aug. skrivaðu vit okkum inn á "Backpackers" mitt í býnum á Akureyri.

"Backpackers". 6 koyggjur, men tað vóru bara vit inni har.