Brandur

Vit skuldu fara upp á Slættaratind, Sølvi og Brandur komu við. Vit gingu nakað niðan, men í erva var mjørki, so har gjørdist einki. Men ein góður túrur kortini. So fóru vit til Gjáar ein lítlan túr. Tað stuttligasta var , at Brandur var við. Hann segði allatíðina frá onkrum forvitnisligum, m.a. segði hann , at mamma hansara hevði sagt, at tað vóru tvey abbadidd, men nú sá hann , at tað vóru trý .  Í Hoygarðinum trenaði hann bókstavar bæði at skriva og lesa saman við Turið abbasystur. Og saman við pápa sínum slapp hann at sigla í ánni.