Veðrið var av tí fagrasta, tá ð vit fóru um fjørðin um middagsleitið. Í Veltuni fingu vit frágreiðing um arbeiðið har. So stuttligt at síggja kálplanturnar í besta blóma. Á einari hill vóru smáar plantur, sum skula setast út seinni. Garðakál, grønkál, krúllkál, tomatir og kinaleykur og mangt annað.
Inni var heitt sum í pottinum. Úti sóu vit stór rótarkál og eplaveltur, so sera áhugvert.
Nú gekk leiðin á Reynatúgvu, har ein sóljugul, smílandi
Hanna tók ímóti. Har var borðreitt bæði úti og inni. Fyrst fingu vit súpan, sera væl kryddað tomatsúpan við malnum ærskjøti og heimabakað flutes. Ótrúliga lekkurt. Síðani var heimabakað breyð við føroyskum viðskera- Og omaná fingu vit rabarbukaku v. ísi og kaffi.
Pippur er ein kalkunungi |
Ein stórur partur av upplivingini var at síggja húsini hjá Hannu, so kreativt og originalt innrættað sum tey eru. Ein stórur pallur gongur allan vegin runt, har Pippur fær sólað sær, ein útistova við einum so sjáldsomum borði, sum er eitt herðablað og ymiskir aðrir spennandi lutir.
Tað var enn ein løta, til báturin fór, so vit fóru biltúr. Í Søltuvík vóru fleiri ferðafólk og hugnaðu sær, ein smádrongur fór við spann við murtum í, eitt par tosaði um café, veit ikki, um tey leitaðu eftur café í Søltuvík. Akkerini av Principiu liggja og siga sína søgu. Ein frálíkur túrur at enda komin. Eitt slíkt átak, ferðist í Føroyum, skuldi verið gjørt oftari.
No comments:
Post a Comment