Keypmannahavnarskái

Nakrir dagar í Keypmannahavn av og á er ikki so galið. Ein býarskái í november, jólapynt komið upp, jólamarknaður við heitum víni og holukøkum.
Vit vóru í Tivoli, áðrenn FS fór aftur til Belgia við sínum. Turið og Hallur og børnini komu við morgunbreyði til Marienborg, áðrenn tey fóru heim.

Kanska hetta træið er frá 1847

Eg gisti í 4 nætur á Marienborg, har er vítt til veggja og vakurt uttanfyri, og hundarnir Beauty og Fríða elska at vera har.

Tá ið vit komu til Keypmannahavnar var Símun ikki farin heim til Odense enn, so vit fóru saman at fáa okkum miðmála í Nyhavn.

Sólrun og eg vóru í Grand og sóu filmin "Colette", sum er um eina franska damu (1873-1954), sum skrivaði skaldsøgur, men sum gav tær út í navni mans síns, sum síðani átti øll rættindi til metsølubøkur hennara. Hon var tilnevnd Nobels bókmentaprís í 1948 . Filmurin fylgir rættiliga neyvt hennara ævisøgu. Rættiliga sein frásøgn og meiri episkur enn dramatiskur, hóskar sera væl til "Sítt egna rúm", sum júst er útkomin á føroyskum. Høvuðleikari er Keira Knightley.

Í dag vóru eg og Sólrun og hugdu í handlar og keyptu okkurt, eg fann onkra jólagávu, og vit fingu okkum miðmála í Illum.

Seinnapartin fór Sólrun heim at gera okkurt, og eg fór aftur í Grand, og hesa ferð sá eg tann franska filmin "Les Gardiennes", sum er um konufólkini í Flandern, sum eru einasmøll um at passa jørð og kríatúr, meðan menninir eru í kríggi. Vit síggja tær arbeiða og stríðast í akrinum, har er kærleiki, tríkantsdrama, bóndasonur og arbeiðskona verða forelskað. Hermenn doyggja í krígnum, og svatklæddur persónur kemur við deyðsboðum. Áhugavert, ikki serliga spennandi ella undirhaldandi.

Og í kvøld var Bergur og fekk sær døgurða frá mammu síni.