Vit systrarnar vóru við Gjógv í gjár. Eg og turið vóru í veitslu í bygdarhúsinum. Ein so sera væl fyrireikað veitsla við frálíkum mati, góðum skemti og nógvum sangi. Serstakliga skemti hildu vit vera á yhøgum støði, vit eru rættiliga vanar við ársveitslur av ymsum slag og hava ofta tosað um, hvussu ymiskur veitslustjórar kunna vera. Summir tosa næstan bara grovt alla tíðina, og tað er sera óhóskandi. Tað lokala skemtið við Gjógv var ikki grovt og platt, men originalt og stuttligt. Sjálvandi tað var lokalt, so tað kravdi nakað av áhoyrarunum. Heðin Klein helt veitslurøðu, sera hugfarsligar hugleiðingar um barnaár við Gjógv. Kanska Ásfinnur kann leggja taluna út á bygdarsíðuna.
Í Hoygarðinum var ikki so gott, oljufýringin var slóknað og hundakalt inni, húsakuldi er so ringur. Í morgun fóru vit ein túr í Gjáargarð at fáa okkum kaffi.
No comments:
Post a Comment