Tað er kvalandi heitt at koma til Keypmannahavnar henda augustdagin. Munnbindið ger tað ikki frægari. Men túrurin inn á Kgs Nytorv við Metro gongur skjótt og væl. Og so eri eg jú komin fram, eg seti meg eitt bil á Hviids og njóti eitt glas av hvítvíni. Tá ið eg komi til hús, eru Sólrun og Lars á veg til konsert. Og eg sleppi við. Konsertin er í garðinum á hotel Albert. Og tað var Simona, sum byrjar við eini trummusolo. Men kvøldsins maður er Lars Lillholt.
Hann syngur danskar sangir, Og hann greiðir frá sangunum so hvørt. Ein sangur var um átta mótstøðufólk, sum blivu avrættað eftir kríggið, Hvidsten kro gruppen. Ein annar sangur var um tá ið England bombaði Keypomannahavn 1807. Sera fangandi.
Meðan konsertin var ótu vit sushi..
Ì kvøld vóru Lisa, Nichlas og eg til sjónleik í Ørstedparkini. Tey (Shakes) spældu Macbeth. Sera ótraditionelt spæl, tey vóru bara 4 fólk til allar rollurnar . Hóast tey fylgdu søgugongdini hjá W.Sh. høvdu tey eina sera forfrískandi respektleysa tilgongd, og búnarnir og propsini vóru stuttlig og kreativ.
Móti endanum av leikinum fór at regna, og tað var ikki við mýkindum. Droparnir vóru sum høsnaregg. So flýddu vit og fóru á eina marstovu í nánd.
Síðani koyrdi Lisa meg til hús. Fínur dagur.
No comments:
Post a Comment