Ganga niðan tekur 40-50 minuttir, tað er løgið, men tað tekur mær longri og longri tíð…skuldi tað ikki gingið hin vegin við venjing og soleiðis? Men veðrið var gott, dunnurnar livandi. Og tað grøna var øgiliga grønt. Myndirnar eru úr viðalundini og av lærarum á skeiði um samvirknar talvur.
Hanga út við starvsfeløgum. Vit koyrdu niðan til Sornfellisvegin og gingu eftir Kaldbakskambi, fram við vøtnunum og oman til Kaldbaks – í góðum gonguveðri.
Aftur eina ferð er Elsa Jóhanna heima í Føroyum. Elin og Erik bjóðaðu ræstan fisk og rabarbuvín. Tað smakkaði himmalskt!
Sólrun og Lars komu til døgurða og Inga Rósa til kaffi. Eg stokti eitt tjógv, tað var í ovninum í 10 tímar. Deiliga moyrt, og so gjørdi eg myntupesto, tað havi eg aldrin roynt áður. Tað var OK. Elin kom eissini niðan ein túr.
Oyggin eitur Hirta (Hjørtur), oyggjabólkurin eitur St. Kilda, tó verður høvuðsoyggin ofta kallað St. Kilda. Myndir: 1. Vit senda ein St. Kilda mail, tað er ein avanseraður fløskupostur eitt træskrín við boyu. 2. Village Bay, sera populert hjá turistum. 3) fjaðragoymslan, partur av leiguni til “landlord” varð goldin í fjøður. 4. Tey fingu eina kanón undir fyrra kríggj at verja seg við. 5. kirkja. 6. skúlin. 7. Eftirkomarar eftir St. Kildabúgvar. Og síðani bygdin . Tá ið vit fóru avstaðaftur sigldu vit millum stakkar at síggja súlumeingi har.
Exceptionally this blog is in English because it is a greeting to my newfound friends in Benbecula and elsewhere in the islands. I enjoyed my stay immensely and was moved by the warm welcome in the two houses where I stayed. Annie and Kennie had the Merkið up when I arrived and their hospitality was such that I felt really at home. Alasdair and Jean also went out of their way to make our stay (me and Michael (Blasket guy) as pleasant as possible. I thank you from the bottom of my heart, and hope that you’ll enjoy my pictures on the blog. For technical reasons there will be two or more entries with pistures. Please give the adress to people who you think are interested.
