Friður á pallinum!

 Klaksvíkar sjónleikarafelag spælir leikin "Friður á pallinum" eftir Michael Frayn  frá 1982. Leikurin er um at spæla sjónleik, ein sjónleikur í sjónleikinum. Tey hava ognað Adelborg Linklett sýningina, og henda myndin er í tí prentaðu skránni.

Adelborg Linklett (1935-2024)

Pallurin  í Varpinum er ein snaripallur, hugsi einasti av slíkum slag í landinum. Hann kom rættiliga til sín rætt: helvtin var pallurin í leikinum í leikinum, og hin helvtin var aftan fyri pallin, tað sokallaða backstage. Stuttligt at síggja ein so vandaliga gjørdan pall. Tað var ein stova, og nógvir staklutir vóru akkurát á røttum plássi. Á pallinum vóru 8 hurðar, og tað temað varð nýtt allan vegin, hurðar fóru upp og aftur alla tíðina. Eftir steðgin vóru vit aftan fyri pallin, har ið leikararnir vóru, tá i ð tey ikki vóru "on". Har vóru onkrar privatar ósemjur og amorinir, meðan vit sóu tey backstage hoyrdu vit handan veggin, at leikurin gekk á pallinum. Snildisliga gjørt..

Leikararnir hava heilt víst íðkað fitness í langa tíð. Tað var ein sera krevjandi leikur fysiskt. Har vóru trappur báðu megin, sum tey runnu upp og niður. Deiligt at síggja áhugaleik, fullan av orku og spæligleði. Tey vóru 9 fólk á pallinum, um eg skal nevna onkran einstakling, má tað vera Emry Jo. Hon var á pallinum meginpartin av tíðini, og hon og "makrelurin"  settu rættiliga ferð á láturvøddarnar. Hon hevði so sera góða føling við tí, sum hendi á pallinum.

Jan Gardar og Nancy Kalsø  vóru par, ella hon tyktist halda tað, hann fekst ikki at standa stillur so leingi, at nakað spurdist burtur úr, men har lá nógv í luftini. Og har vóru onnur møgulig "pør".

Jan Gardar og Jancy Kalsø

Leikararnir

Leikurin var comedy of errors - kendur, misskiljingar og teknifilmsligar snildir ella klovnarí, og eisini "frystar" myndir, sum ofta síggjast í filmi.  Tey duttu barlong á gólvið, ella gingu við buksunum niðurtogaðum um hælirnar. Av tí at vit sóu venjingina hjá teimum, aftanífrá og frammanífrá og sóu so at enda, at tey spældu leikin, gjørdust tað so nógvar uppafturtøkur, at leikurin bleiv ov langur, og skemtið útvatnaðist nakað. Vit fingu tað so at siga skorið í papp.

Varpið er ein sera stór høll, og allir áskoðarar skula síggja og hoyra, tað er ein stór avbjóðing. Kanska tað er ein grund til at sera nógv róp var, bæði frá einstøkum leikarum og frá teimum í kór.

Skráin er eitt lítið heftið við upplýsingum um leikin, heilsanum og so frálíkum myndum

Vit báðar fóru norð, fyrst í Angus at eta døgurða og so í Varpið. Ein deiligur túrur.

Spaniatúrur september 2025

 62N gjørdi ein gongutúr í Norðurspania við beinleiðis flog úr Føroyum, 10-17 sept. 2025. Vit systrarnar meldaðu okkum til. Flogið varð til Barcelona, har ið Xavier tók ímóti okkum. Vit fóru við bussi til Camprodon, sum er ein lítil býur í Katalonia, sum liggur í 1000 metra hædd. Vit búðu á Hotel Camprodon, sum er eitt 100 ára gamalt hotell, bygt til ríkar býarbúgvar, sum komu úr Barcelona at fáa sær frið og fríska luft.

, Hotellið er sera væl varðveitt, og prýði og møblar vísa á eina gamla tíð.

hotell Camprodon

Vit gjørdu nakrar túrar har í økinum, m.a. til bygdina Roc, har misti eg telefonina , og hon fór í knús Camprodon liggur har íð tvær stórar áir møtast . Eitt kvøld var dansur á torginum, og tað veit denn at líktist teirra keturdansur nógv okkara dansi. Men tey høvdu tónleik til dansin.

Vit fóru úr Camprodon til Tossa de Mar, men á vegnum vóru vit í Figueres og vitjaðu Dali savnið.

Salvador Dali