REYKJAVÍK (1)

 1. dagur

Vit í lesiringinum Bókastevi fóru ein túr til Íslands. Ørindini vóru at vitja Hørpu. Fleiri høvdu verið har áður, men onkrar høvdu aldrin upplivað tað flotta konsert- og ráðstevnuhúsið.

Vit fóru ein fríggjadag, og leygarmorgun fóru vit út at síggja býin. Okkara fyrsta savn var landnámssavnið, tað er í Aðalstræti, so tað var ein fittur túrur frá har, sum vit búðu.  Vit búðu í vesturbýnum, summar á Bárugøtu og aðrar á Neshaga.

Á Landnámssavninum er landnámsgarður við ovurstórum langeldi og nógvar frásagnir frá landnámsøld.

Nú fóru vit á Apotekið, ja ikki at keypa heilivág, men at eta. Tí at her eins og aðrastaðni eru apotek, posthús, bankar alt er farið á netið og húsini gjørt til matstovur til turistastreymin. Tað var vist ein dýr matstova, men vit visti ikki betur. Ongantíð fyrr havi eg etið speilegg upp á vaflu.

Nú fóru vit í Kolaportið í Tryggvagøtu, har varð ikki nógv keypt, turran fisk og ein hatt.

Um kvøldið fingu allar fiskasúpan heima hjá Ingu Rósu, tað var ein hugnalig stund.

2. dagur

Vit fóru til messu í Hallgrímskirkjuni. Irma Sjöfn Óskarsdóttir hevði eina fína prædiku, hon røddi um umhvørvið, sum er givið okkum at umsita. Aftaná var kirkjukaffi, har hittu vit konuna, sum hevur skrivað "Reisubók Guðriðar Símonardóttur", Steinunn Jóhannesdóttir. Bókin er um turkaránið í Vestmannaoyggjum í 1600 talinum. Vit otsaðu við hana og mannin, sum bæði eru kirkjutænarar í Hallgrímskirkjuni.

Um kvøldið vóru vit til konsert hjá ungdómssymfoniorkestrinum. Tað var sera gott, stórbært at síggja hesi ungu spæla.

                                

á veg í kirkju

á veg úr kirkju