Stokkar, vatn og kort…so fara vit! Home away from home.
Fyrsta stoppið var við Three Bridges, ein gomul ein nýggjari og ein sum stóð í gerð um Firth of Forth. Har er ein pallur við góðum útsýni, sum ferðafólk kunna brúka til photoshoot. Vit hava nógv at læra av ferðavinnuni í Skotlandi og Orkney, leiðir og attraktiónir gjørdar atkomiligar fyri turistar, men samstundis vardar ímóti sliti og oyðilegging. Á myndini: Eyðrit, Heri, Brynhild og Steffen.
Skotland hevur sera nógv fortíðarminni og minnismerki. Vit vitjaðu Clava Cairns, tað eru 5000 ára gomul gravkømur, síggja út sum stórar grótrúgvur. Staðseting og laðingarháttur hava stóran symbolskan týdning. Sólin stavar beint inn í hellið stytsta dag.
Vit síggja Hera (Simonsen) standa og taka upp, Heri er fjølmiðlamaður, og hann tók Steffen upp, so at vit kunna repetera, um vit ikki fingu alt við. Gott hugskot!
Okkara næsta stopp var við Culodden vígvøllin, eitt flott museum um slagið í 1746, tá ið skotar taptu slagið móti eingilskmonnum ella Jacobites oggovernment forces, sum tað stóð skrivað. Øll søgan bleiv fortald, men so snildisliga, at øðrumegin var sjónarhornið skotskt og hinumegin enskt, tá ið tú gekst ígjøgnum sýningina.
Sjálvur vígvøllurin var eisini við í sýningini, tú fekst eitt lurt í oyrað, og so kundi tú fara út á Culodden fløtuna, sum drakk so nógv blóð tann dagin í 1746.
Tá ið vit komu til Inverness, vóru vit nøkur, sum fóru inn í eitt spinnarí House of Fraser. Tað var so ikki eitt spinnarí, men ein seymistova, sum seymar kilt, og sum hevur rundvísing um kilt. Konan sum vísti okkum runt var belgisk.
Um kvøldið ótu vit døgurða saman.
Nú má eg ikki gloyma landslagið, sum vit koyrdu í, tað var sera vakurt. Longur norð tú kemur meira heyggjalendi og fjøll.
framhald í morgin
No comments:
Post a Comment