OYES - vár 2023

7. apríl fór eg, tá ið skeiðið var av við METRO til gare l'Est. Var heilt errin av mær sjálvari, at eg fann rætta støð og rætt tok.

Frida Sofía, tann altíð fúsa, ferðaleiðari, sosiologur, tekstari, umsetari, fyrrv.sendistovufólk, kokkur, samskipari, yvirskipari, concierge, kom eftir mær í Epernay.

Nú byrjaði min triðja vika, og hon var í Oyes saman við Fridu Sofíu og hennara familju. Hetta er áttanda ferð , eg vitji í Oyes, síðani tey keyptu húsini í 2010. Hugnin er tann sami, bygdin er tann sama, friðurin. Men okkurt er broytt í húsinum og úthúsunum, okkurt er penari og betri. 

Fyrsta kvøldið bjóðaði FS boeuf bourguignon, ein væl kókaður , væl kryddaður kjøtrættur, øll trý børnini vóru har. Louis kykaði í peisini.

Epernay - Emil setur súkklurnar  á bilin

ein leskiligur snigil

Nógvar smáar bygdir eru har á leiðini, nógvir vegir føra til Oyes. Býirnir tey brúka at keypa og fara út at eta eru Sezanne og Epernay.  Rapsvelturnar gulnaðu dag um dag, og nú eg fór, var alt so brandgult.

vit fáa okkum kaffi í Sezanne

París - skeið í fronskum

 Havi leingi ætlað mær at lært meira franskt. Havi eisini verið á onkrum skeiði á kvøldskúlanum. Nú var tað so eitt intensivt skeið í París. Frida Sofía og Madeleine koyrdu meg til  hotel Apolonia, og longu tá sá eg ein part av París, koyrdu gjøgnum triumfbogan, keyptu bøkur í Smith and Son á Rivoli. Sóu tann kenda glastríkantin í Louvre.

triumfbogin og FS á ólavsøkugøtuni

Hotellið Apolonia er á rue Marcadet nr. 147, tað er tætt við har, sum skeiðið var á rue Championet nr. 87, tað tók bara 10 min. til gongu. Næsta M støð eitur LAMARCK. 

Bilsin var eg fyrsta morgun, eg møtti á skeiðnum, at tímarnir skuldu vera í miniheiminum hjá læraranum Agnes Petillot. Vit vóru bara tveir næmingar, men hon hevur heldur ikki pláss fyri meira enn max. 4. Har vóru so vit hvønn fyrrapart inni hjá henni, ein fyrrapart fóru vit námsferð á Montmartre. 

námsferð

Undirvísingin var sera persónlig, men eisini professionell. Vit trenaðu samrøðu, at lurta og útfylling av mállæruuppgávum. Ein bók fyrlgir við skeiðnum, sera góð og fylgir nágreiniliga CEFR.

Agnes dugir sera væl at spyrja pg svara á løttum fronskum. Seinnapartin kundi ein so royna í veruleikanum tað, ein hevði lært. Agnes hevur búð í Danmark nøkur ár og dugir danskt nøkulunda. Hon hevur eisini verið í Føroyum tvær ferðir á rundferð við tónleikarum.

Um middagsleitið fóru vit so at fáa okkum miðmála, tvær ferðir fór eg við Aninu, tað var hin næmingurin, eina ferð fóru vit allar tríggjar. Tann dagin fóru vit á auktión, tá ið vit høvdu etið. Fínur máti at læra tøl. Har var ikki bara sjálv uppboðssølan, men eisini stór framsýning við lutum, sum skula seljast seinni. Ein sjáldsom verð,  Ein Giacometti var á uppboðssølu, og fólk vóru gramm at bjóða. Men eg haldi ikki, eg lærdi tølini.

Meting:  70.000-90.000 ev.

Agnes vísti okkum staðið har hon hevði búð einaferð

toydukka við toskarhøvdi

Eg var á Montmartre museum, har var savn um kabarettina Chat noir, fult av gomlum plakatum, bilettum og málningum av can can dansarum, men so var eisini ein fyribils sýning av listarverkum eftir konufólk, Surrealism au feminin?

pískur av flættum

Sera áhugaverd og provokerandi listarverk

Agnes og Anine

Agnes hevði lagt eina fína skrá fyri okkum, eitt kvøld vóru vit til jazzkonsert í le Duc des Lombards.

Haldi eg fekk nógv burtur úr skeiðinum.

Belgia

 Fór suðureftir at leita eftir várinum. Eri í Reet sunnan fyri Antwerpen hjá Fridu Sofíu og familjuni. Deiligt at síggja tey øll. Tey studera og lesa og ganga til roynd.

Fyrsta dagin fóru vit á listasavn í Antwerpen. Tað er akkurát renoverað og hevur verið undir renovatión í fleiri ár. Men nú er tað so flott, tað eitur KMSKA (Konijngklike museum schone kunsten Antwerpen) . Tað er stórt, so tað er ikki nóg mikið at vitja eina ferð. Bæði gomul og nýggj list.

James Ensor: Sluppir (1890)

Ein flott café er eisini inni har, Michel arbeiðir har í nánd, so hann kom at eta miðmála saman við okkum.

Stólarnir vóru so óalmindiliga góðir og sofurnar.

Annan dagin var aftur útferð hesa ferð til Brussel. Vit skoðaðu býin fóru á pubb. Og so fóru vit til móttøku á sendistovuni 'the mission to the Faroes'. Tað var stuttligt at síggja fólkini, bæði jakkasettini og fráfarandi sendikvinnuna Elin og nýggju sendikvinnuna Elisabeth. Stuttligt at síggja hesar dugnaligu ungu kvinnurnar fáa væl uppiborið pláss í maskinarínum.

Elisabeth

Elin

Triðja dagin var dagurin, tá ið Madeleine fór at klippa sær. So spennandi. Seinnapartin fóru vit at vitja Liliane í hennara nýggju íbúð.  Hon líktist sær sjálvari, hevði bakað súreplakaku.

Og so ikki at gloyma vóru vit og vitjaðu Berg, sum jú býr ein part av tíðini í Brussel, har hann arbeiðir. Vit sóu íbúðina og ótu á aux armes.

FS og Madeleine koyrdu meg til París sunnudagin, tað var væl gjørt av teimum, ein so langur túrur, og so skuldu tær til Oyes aftaná.

Madeleine, Emil, Louis, Chloé og ommam

Men nú eri eg í París! og í dag var sól