Vikuskifti við Gjógv

Tá ið eg kom norður fríggjadagin , var av allarfagrasta veðri. Og har á takinum í Hoygarðinum arbeiddi Klæmint full speed, og hann hevði longu fingið nógv frá hondini.

Sum tað er frálíkt, at takið verður skift, so at Hoygarðurin kann vera góður karmur um familjuna í nógv ár afturat.
Nå, eg fór so í hoyggjhúsið at rudda, og har var nógv at taka hondina í. Harra jemini, har lá nógvur viður, teir hildu nokk, at tað var ov gott at blaka burtur, men hvør í víðu verð fer at brúka gamlan við til nakað sum helst? Eg dró niður av loftinum, fjalir, borð og hurðar. Fyrst niður á gólvið, og so í næstu atløgu út um hurðina og í triðju umbering út í tún.

Tríggjar gamlar hurðar við gomlum lyklum, knarvum og soleiðis, Ja, onkur kreativur hugsar, hatta kundi mann brúkt til botð í eini café, ella til hill í einum hipp samtalurúmi, nei nei á vestfallið. Leygardagurin upprann, tað var ælaveður og grátt, men vit fingu morgunmat í skúlanum og fóru so til verka. Eg gekk heim til ta nýggju brúnna og fór síðani oman ígjøgnum ánna, jú har var ymiskt órudd.

 Allastaðni í bygdini bleiv arbeitt, og hvør helt seg til sítt arbeiði. Nógvir handverkarar vóru til dystin fús og mangir handfríðir menn afturat. Ásfinnur hevði ta stóru linsuna við, so hjá honum var klárt at fara til verka

 Á Lítlafløtti hevði Gjómaður eitt stórverk fyri. Og stórt er reiggjustativið, dimensiónirnar eru so, at tað fer at halda eina tíð. Ein fragd at síggja menninar arbeiða saman allar. Og amboðini tú! Allir høvdu hvør sína maskinu, men sum sæst her høgrumegin, so dugdu teir eisini at brúka spaka og vøddakraft.

Eftir lokið arbeiði var bálsamkoma niðri í fjøru, lokalur troubadurur, sangblað, sneisabreyð har var alt. Og øltrillibøran var eisini komin, og hann tók eisini kort niðri í fjøru. Og heppin var eg, at alt ruskið hvarv úr túninum og endaði á bálinum. Takk.

Tað var ótrúliga pent veður, og vit sóu hvussu pollamjørkin át meira og meira av Kalsoynni, ein føgur sjón, eitt summarkvøld við strendur júst sum tað, sum Christian Matras yrkir um.

Útvarp Føroya - kumusta ka?

Kanska tíðin er komin nú til, at útvarpið viðurkennir okkara nýggja samleika? Tað er so inn at fáa sær ein nýggjan samleika, sum um mann bara kann lata seg úr einum samleika!

Mercy, Antonette, Bergljót, Alina, Michelle

Men okkara føroyski samleiki er broyttur og broytist alla tíðina. Nú er ein stórur partur av fólkinum, sum hevur annað móðurmál enn føroyskt. Útvarp Føroya eigur at spegla tann veruleikan. Tíðindi uttan úr heimi skuldu eisini skeitt at listanum hjá útlendingastovuni, sum vísir, hvaðani tilflytarar koma. Hugsa tær, ein stór hending er í tínum landi, og eingin av tínum grannum, vinum ella starvfeløgum ána tað? Vanligt er at Útvarpið sigur, um ólukkur og annað eru úti í heimi: ongin føroyingur er har á leiðini, ella: eingin danskari osfr. Men nógvir tilflytarar kunna hava fólk "har á leiðini", familju, vinir, børn osfr.
Útvarpið kundi gott givið sítt íkast eisini til integratión við at havt eina sending á enskum um vikuna! Tað kundi verið ein samandráttur av tíðindunum ta vikuna. Tað hava tey gjørt fyrr fyri turistar, so mikið meira neyðugt fyri íbúgvar í landinum.

Michelle, Winda, Hilda, Toni, Khirvie, Annette, Jelena, Betsy, Gie, Natasha

Hugsi, vit skuldu havt eina sending um mánaðin í útvarpinum - ella um vikuna til útlendingar, sum eru fluttir til Føroya. Sendingin skuldi verið á føroyskum, enskum, tagalog, teilendskum, russiskum, sumt kundi blivið tulkað so hvørt. Sendingin skuldi blivið gjørd av tilflytarum (gestavertur úr Teilandi, Filipsoyggjum, Ukreina), um tilflytarar og til tilflytarar. Nógv ymiskt kundi verið tikið upp í slíkari sending - og ikki bara trupulleikar!

Evni:
1. Vitja um landið (Túr við Tórði fyri tilflytarar)
2. Hvar arbeiða tilflytarar?
3. Hvar ballast tey?
4. Hátíðarhalda teirra "dagar" og høgtíðir.
5. Vitja Mariukirkjuna.
6. Vitja kvøldskúlar um landið, tosa við tey um málundirvísing.
7. Børnini, hvussu klára tey seg í skúlanum, eru tey tulkar fyri mammuna?
8. Føðingardagar og ferðing.
9. Postkassi, tilflytarar kunna skriva inn (á enskum ella sínum egna máli, um tey vilja tað) og fáa svar frá: lækna, sosialráðgeva, lærara.
10. 5 minuttir av mállæru fyri útlendingar.
11. Tulkatænasta  osfr. osfr.

Týdningarmikið at hava nóg mikið av stuttligum, positivum innsløgum. Týdningarmikið, at tilflytarar sjálvi stýra sendingini.
Sum er, er eingin tilelving hjá tilflytarum at lurta eftir útvarpinum, sum annars hevði verið ein fínur máti at lært seg meira føroyskt. Útvarp Føroya eigur at vera partur av integratiónini - tí nógv umrøddu!

Frá vinstru: Jenny Filipsoyggjar, Bunmi Nigeria, Nadia Teiland, Antony Frankaríki, Yolanda Filipsoyggjar, Feng Kina, Mel Filipsoyggjar, Patricia Peru. Antony heldur talu, næmingarnir bjóða lærara og starvsfólki buffet.

Her niðast seti eg bingovinnarar í dag 23. mai Feng og Jenny:

Spitsbergen á Eiði

Tað var rættiliga kalt, tá ið Spitsbergen legði at á Eiði í morgun. Stuttligt at síggja eitt skip hjá Hurtigruten við kei í Føroyum. Hurtigruten fram við Noregsstrond hevur leingi staðið ovast á ynskilistanum. Nú vænti eg, at eg og Inga Rósa fara um eitt ár, um heilsan verður.

Men í dag er 17. mai, so eingin kom í land, fyrr enn tey høvdu hátíðarhildið tjóðardagin umborð. Tey gingu skrúðgongu umborð, tað var sjáldsamt, tí teinurin var ikki so langur har á ovasta dekki, so tey gingu nakrar ferðir runt. Á odda gingu yvirmenninir í fullum uniformi.

Sera lítið av fólki var og tók ímóti. Bygdarráðsformaðurin var tó til staðar og fór umborð. Tá ið fólkið kom í land, stóð bussur við ferðaleiðara fyri teimum, og har fóru kanska 20-30 fólk. Ætlanin var at fara á rættina at hyggja at seyði. Sum eg skuilti, skuldu eisini gerast ein gongutúrur av Skarðinum.

Sunnudagstúrur

Vit fóru úr Havn um eitttíðina. Sólveig, Laura og eg. Vit fóru norður til Klaksvíkar. Fyrsta stoppið var hjá Fríðu, sum vit hava hoyrt so nógv gott um. Har er stak hugnaligt, og kaffið smakkar væl. Vit sótu og bíðaðu eina rúma tíð, eg haldi tað tók eini trý korter at fáa matin. Men tapas borðiskurin smakkaði stak væl skal sigast!

Nú fóru vit at hyggja eftir Nólsoyar Páls verkætlanini, sera spennandi verkætlan, fleiri hús og so hetta flotta neystið.

Men sjálvandi Klaksvík er ein býur, og býarrúmið er í støðugari broyting, ikki alt til tað betra, siga summi. Hesin íbúðarbygningurin stendur rættiliga dominerandi her á sandinum.

Nú gekk leiðin í gamla seglhúsið til listaframsýning hjá Paturson feðgunum.

Flott hús og væl restaurerað. Vit síggja Lauru og Sólveig í ultramarinum ljósi, og Símun í Uppistovu var blíður og týður. Á suðurleiðini stukku vit inn á gólvið hjá Súsannu og Salamon í Gøtu. Deiligur túrur.

Tveir vitar

Hátíðarhald var í Prestlág í dag. Listarverkið Tveir vitar eftir íslendingin Jón Sigurpálsson varð í dag handað Føroya fólki. Eitt umboð fyri Ísafjørð og eitt umboð fyri Súðavík hildu talu. Sera rørandi og kenslubornar talur, sum løgdu dent á samhuga og kærleika millum tjóðirnar.

Fýra menn úr Havnar hororkestri spældu, fyrst Eg skar mítt navn, og at enda Abide with me. Sera hátíðarligt.

Annika Olsen tók ímóti listarverkinum og helt eina talu, og varaløgnaður Høgni Hoydal helt eina talu eisini.

Í føðingadag hjá Róa

Henda vælsignaða sólskinsdag var morgunmatur í boði uppi í Brøttulíð. Deiligt at síggja nógv av familjuni. Stuttligt at síggja Andrias,

Lítla Ranja sat so fitt á køksgólvinum.

Føðingardagsbarnið - nú tannáringur - saman við skyldfólki.

Og úti á altanini var deiliga heitt.