Reiðgøtan í sólskini

Fyrst kom Inga Rósa inn á gólvið kl. 8, tað er 7 gamla tíð, hon var á veg til arbeiðis. So kom Turið ein løtu seinni at boða til gongutúr. Tá ið eg var komin fyri meg og hevði latið meg í, fóru vit avstað, vit gingu út á Norðasta Horn eftir reiðgøtuni. Tað er ein so herligur túrur, fram eftir sløttum og bleytt undir. Men eg má siga, at tað er mær ein gáta, hvussu eg fyri minni enn ári síðani kundi ganga ca. 20 km um dagin í vikuvís. Tað má hava verið motivatiónin, hvat annað var at gera? Vit høvdu jú flogbilett heim úr Santiago..og ja tað er torført at greiða frá, men tað var hvørki tungt ella keðiligt.

Ná men í dag var ikki keðiligt, sólskin og góð luft. Práta eitt lítið sindur um politisku støðuna, nýggja flokkin hjá Poul M. bøkur hj´´a Ungu Føroyum, ætlanir í summar, altíð dagføra upplýsingar um, hvør fer hvar nær, og hvør verður heima nær. Og hvør skuldi koma spákandi uttan Óli Vesturskarð, og á heimvegnum hittu vit Poul og Sólrún.

Vit fóru inn til Lív at fáa okkum te og fregnast, hvat hon lesur í løtuni. Áhugavert.

Góður fríggjadagur – Shahin 40

Framsýningin í Steinprenti er sera stuttlig. Hasin Hanni er fínur, nkarar myndir eita træobjekt, smá hús, nátthús ella skúrar, ikki vøkur ella snotulig, bara klampað saman, og so ein long trappa sum gongur til eitt hús í leysari luft, tað var sera tankavekjandi. Eg sá eisini vanlukkuna í Japan. Myndirnar Bøklabýur og Tekin góvu mær eina óhugnaliga kenslu av knústum býum og eini daprari framtíð…men tað er kanska mest projektión…

Ná so fór eg gjøgnum Vágsbotn og hvat sá eg gjøgnum vindeygað á Hvonn, eina eyðkenda tuniku, ljós við onkrum broderí í erva, jú tað var Anna. Eg fór so gleivandi inn, so eg fekk eina lítla P-løtu har saman við Kára og Onnu. Anna tók eina so pena mynd av mær og Kára, men hvat galt, tá ið eg skuldi serta hana á bloggin , bar ikki til, tí at tað er video, hon hevur tikið. Fái tað ikki at rigga.

Dagsins størsta var kortini 40 ára dagurin hjá Shahini, sum varð hildin í Mettustovu. Har var so hugnaligt, Elly og Shahin duga so væl at pynta og borðreiða og í heila tikið at vera vertir. Familja og vinir hjá teimum báðum fingu høvi at hittast. Høgni av Skarði helt eina lítla talu fyri Shahini, sera tankavekjandi orð um nánd og fjarleika. Langt, langt síðani spældu teir saman í Vágsbotni. Báðir eru uppvaksnir burtur og hava part av síni familju burtur í øðrum londum. Nú koma teir saman her, sum myndin av teirra felags langommu hongur á bróstinum. Sigri Mitra hevði yrkt ein sang til Shahin, og eg haldi øll taka undir við niðurlagnum, sum er “Eg haldi, at tú skalt koma heim”.

 

 

Fríða fyllir 3

Nógv vóru í føðingardegi. Tíverri havi eg onga mynd av Fríðu sjálvari, hon var so upptikin. Sum altíð, fínar kakur og hugnaligt prát. Frætti fyri vist, at Tórður kemur heim úr Japan nú – tað er gott, tí tey siga, at vatnið nú eisini er dálkað. Ja, várið er føðingardagstíðin. Stuttligt at síggja Elina, sum er blivin so stór og einki hevði ímóti at sita hjá ommusysti.

Morgundrekka í Eiriksgøtu

Nú havi eg havt 09 x í enskum í skjótt 2 ár, ein so dámligur og arbeiðsamur flokkur. Ikki øll fáa toppkarakter, men øll gera eitt erligt arbeiði.

Litað, spunnið og bundið

Henrietta eigur ermuna og Margit vestin.

Deiligt í Sílagøtu

Jórunn hevði ein rætt við svínalundum og rís afturvið, eisini var rákostsalat afturvið. Omaná var Marysa special: rís og abrikos við róma. Afturvið var kilskt (=chilenskt) vín.

R.I.P.

RIP

Nógv orð og orðafelli standa undir børu, og nógv eru longu farin undir grønu torvu. Eg harmist, men góðtaki tað sum tá ið vit góðtaka annað lívlát.

1. at fara í ella lata seg í t.d. ”eg haldi, eg fari í frakka”, ”lat teg í troyggju, tað er kalt úti”

2. at fara úr ella lata seg úr t.d. ”hon fór úr skónum í gongini”, ”hon læt seg úr hvørjum tráð og leyp á bláman”

Hvørja ferð eg flúgvi við Atlantic, fái eg ein lítlan skelk, tá ið tey siga: ”tak fyrst egna masku uppá, áðrenn tú hjálpir øðrum”, somuleiðis er við bjargingarvestinum.

3. at krógva (seg) sum er horvið, alt er nú at goyma, spell, at okkara fjølbroytta orðatilfar verður javnað við danskt, sum brúkar gemme fyri krógva og goyma. At krógv er tað sama sum at fjala, tú leggur okkurt burtur, so at eingin annara skal finna tað. At goyma er bara at leggja til viks, til tú skal brúka tað aftur.

4. síður- sítt , lýsingar orð, sum verður brúkt um tað sum hongur langt niður (onkuntíð uppeftir), sítt hár, síðar brøkur, sítt skjúrt, sítt gras, ”síðar aldur, stríður streymur um Føroya land”. Nú siga tey bara langur- langt, aftur eitt orð, sum má lúta, kanska tí at á donskum eitur onki so, har er alt langt.

 

Tá havi eg ikki nevnt tey orðini, sum eru “degraderað” til bara at merkja tað gamla føroyska og ikki eru komin við inn í nútíðina t.d.: súpan, skjúrt, sópa

Grýlurnar í ár

 

Tann elsti Dalton beiggin, ein riddari og Reyðhetta og so eiturkoppurin úr Herlev:)

Bókastev í Eiriksgøtu

Vit hava lisið Hamlet eftir Shakespeare í Heðin Brúsa týðing. Bergljót M. hevði kortini valt eina danska útgávu, sum hon helt var lættari at lesa enn tann føroyska. Prátað varð um, um týðingin er tung og kanska eitt sindur gamaldags. Tær flestu hildu ikki at hetta var eitt lívsins upplivilsi, uttan Bergljót M., hon helt , at leikurin gjørdist sera spennandi, sum út leið. Vit saknaðu Marjuna, sum vandaði veður.

Fat kid rules the world eftir K.L.Going (2003)

Høvuðspersónurin vigar 269 pund og hevur eitt sorgarlív, gongur í sjálvmorðstankum, hóast hann hevur ein góðan pápa, sum hevur roynt at brúka alt, líka frá klænkikurum til fitnesscentur og meditatión, til at hjálpa dreinginum. Hann hevur eisini ein yngri beiggja, sum er væl fyri kropsliga, dyrkar ítrótt og argar Troy...
Men so fær hann ein vin...Curt McCrae er víðagitin guitarspælari, also víðagitin og øvundaður í skúlanum W.T.Watson High. Men Curt er eisini rúsevnismisnýtari og heimleysur. Bókin er um teirra vinarlag, sera skinklandi og broytiligt. Men teir hjálpa hvørjum øðrum...Curt biður Big T (sum er fyrsta kelinavn hann nakrantíð hevur havt) vera trummuspælara hjá sær, Curt sær møguleikar, har hin sær forðingar. Troy biður pápa sín lata Curt búgva hjá teimum, tað er nú ikki bara sum at siga tað...
Hendingar fara fram í New York, málið er ungdómsmál, "street slang". Ólukkulig børn og ung, sum hava ein Hugsaðan vin, sum hjálpir í øllum førum, ein dreymavin, er rættiliga vanligt motiv. Curt er næstan ósjónligur, hvørvur viðhvørt í dagavís, men kemur altíð aftur í aftur. Ein gátuførur vinur.

Ship Breaker eftir Paolo Bacigalupi

Ungdómsbók.

Bókin er ein dystopi, hendingarnar fara fram í eini framtíð, tá ið okkara lívsstílur er horvin, í hvussu er fyri ein stóran part. Hendingarnar eru í USA, býurin Orleans er ein sokkin býum, og Orleans II er eisini sokkin, og nú er Orleans III bygdur. Á havsins botni standa hús og skýskavarar og tornini peiggja til stóran ampa fyri skipaferðslu. Vit fáa ikki at vita, hvat ið hendi, men tsunami er heilt vist ein partur av tí vanlukkuni.

Høvuðspersónarnir eru arbeiða sum ”scavengers”, tað er ránsfuglar ella ræfuglar, í hesum førinum fólk, sum livir av at finna brúkiligt tilfar í gomlum tangaskipum, kopar, stál og annað, ofta er so trongt at arbeiða innan í skrokkinum, at bara børn fáa verið í arbeiðssjakkinum. So selja tey tað til teir ríku, sum búgva onkra heilt aðrastaðni. Tey liva sera fátæksliga og allir hentleikar eru horvnir.

Høvuðspersónurin kemur í samband við eina gentu úr tí ríka partinum, hann bjargar henni, tey flýggja, tí at hon verður jagstrað av kappingarneytum hjá pápa hennara, sum vilja taka valdið í hansara vinnuliga imperium. Og tey flýggja eisini undan pápa hansara, sum er rúsevnisvrak viðongum fyriliti, harðligur, drápsmaður og hevur sera ljótan munn.  Spennandi. Endar væl.

Vikuskifti í Herlev 2

Diddan er ein rólig genta, svevur nógv, men hon er eisini fús at eta, tá ið hon onkuntíð vaknar. Sólrun og Lars og Símun komu ein tur í gjár, og Lisa vitjaði Herlev í dag. So eg sá tey  øll (ja ikki Berg).