Í morgun fór eg at baka eina dekans rúgvu av vaflum, sum eg tók við í skúla at hátíðarhalda, at eg í næstu viku verði 60 1/2 ár, ja ella 60,5. Tað var fínt. Fleiri dagar havi eg gingið og hugsað um, hvat spennandi man vera át fáa í tí nýggja handlinum The Pier – bara navnið, tað ljóðar lokkandi. Molin ella pirurin, okkurt við hav, frísk luft og brimbrot. So í dag fór eg at kanna málið. Hava vit virkuliga brúk fyri einum handli afturat, sum selur ónatúrligt skríggjandi kunstigt pynt? Fult av blómum úr Hong Kong, smáar taskur og pungar og skálir og ketur og armbond og dimsar og ræðuliga nógv av hvørjum. The Pier stóð á tí mesta. Eg spurdi damuna, hví tey eita molin, hon segði, tí tað eita tey í Amerika, bara har eita tey The Pier One, men her er tað so bara The Pier. Eitt grimt barometurfall. Men so fór eg at heilsa upp á Elin og Boga og børnini, og beinanvegin kvinkaði barometrið aftur. Hygg, hvussu søt hesi jólabørnini eru
No comments:
Post a Comment