Mykines juli 2021

Turið bjóðaði mær við til Mykinesar, vit vóru 4 í ferðalagnum. Turið hevði bókað og orðnað alt. Útferðin var við tyrlu, eitt upplivilsi í sær sjálvum. Og skiparin segði, at ein mjørkaflóki var har úti, so tað var ikki vist, at vit fingu lent. Men, men flókin hvarv og vit lendu í øllum góðum, 10 min.

Húsini vóru eitt hoyggjhús, innrættað til ferðafólk. Eitt rúm, 4 koyggjusengur, tvær kókiplátur og ketil. Einki vesi, men í bygdini er nýtt nossligt alment vesi, so tað var eingin trupulleiki. Veðrið var gott alla tíðina. Vit gistu har tvær nætur.   

Vit vóru á café LOCALS, eina herliga fiskasúpan og hvítvín. Og har beint við er eitt spælipláss, sum Kristina og Kaninus gjørdu sær dælt av.

         

Okkara fyrsti túrur (vit vóru 10 túrar, Kristina helt skil á talinum av túrum) gekk út á Rógvu, í lundaland. Tað var væl eydnaður túrur í allar mátar. Ikki tungt at ganga, og lundar sótu fotomodell alla staðni. Ikki bara vit vóru har úti, hvønn morgun siglir Jósup fullfermdur út og seinnapart inn aftur.

hesar trappurnar eru vakrar

Joanne

Vit gingu nógvar túrar í bygdini. Vit hittu ein so alsknan hund, hann kom við okkum á Rógvu. Kristina var heilt forlipt. Í Mykinesi eru tey farin at væla um skúlan, tað verður herligt at fáa eitt felagshús afturat.  Vónandi fáa tey brúk fyri teimum gomlu skúlaborðunum til okkurt smart autentiskt interiør.

Men hæddarpunktið hjá mær mundi vera svimjihylurin. Fekk bara ikki hildið mær, ein so herlig á, rennandi reint vatn. Eg og Kristina fingu okkum ein frískligan svimjitúr. 

Uppi við svimjihylin er eisini ein hitapottur, børnini kyndu eldu og hitaðu sær pottin til um kvøldið.

Mangt gott og vakurt er at síggja í Mykinesi, okkara heimferð var við Jósupi, 35 min. tað var alt. 

Steinarnir eru ikki hvítmálaðir, teir eru hvíttaðir við náttúrunnar egnu liting, hvítari skón.

Elski at ferðast í egnum landi.