Vælveruskeið v/Biritu Nolsø

 Vit vóru átta konufólk á skeiðinum. Tað var lýst sum eldraskeið, og eldri tað eru vit

Skeiðið var á Gjáargarði, hølini hóskaðu sera væl, og maturin var frálíkur. Ein nýggjur kokkur er á Gjáargarði, hon er úr Portugal. Vit fingu lambskjøt, saltfisk og grísakamb. Og eitt pluss var, ar hon var við uppá at gera onkrar ketorættir ístaðin fyri epli.

Skeiðið var fyrst og fremst eitt skeið í kropstilviti og sinnisvenjing. Andadráttarvenjingar saman við kropsligum venjingum og innlítandi fokus og ikki at gloyma, hvíld og frið. 

Vit vórðu spurdar, tá ið vit komu, hví vit høvdu valt hetta skeiðið. Summar søgdu, at tær trongdu til at sleppa úr gerandisdegnum ella at slappa av. Eg segði, at eg vildi fegin bjóða mínum fordómum av viðvíkjandi tí ráki sum hevur verið nú leingi, sum setir sjálvið so ógvisliga í fokus. Sjálvsmenning, finn teg sjálva, forkela teg sjálva, "because I'm worth it", ger bara slíkt, sum tú sjálv vilt og tímir. Men eg royndi at hava eitt opið sinni og gera, sum sagt varð.

Fleiri av venjingunum vóru lættar at fata og stuttligar, eitt nú Yin og Yan venjingin: tvær og tvær saman, lógva ímóti lógva, ger rundingar og mynstur saman. Hvør førir, hvør er yan og hvør er yin? Annars dámar mær ikki væl, at orka verður kallað mannlig, um hon er fysisk og útfarandi og kvinnulig, um hon er innvend og fevnandi, fordómsfull heiti, nógvar kvinnur eru mannligar.

Venjingin: Lær at taka ímóti og at geva. Hvør einstøk skrivar rósandi lýsingarorð um hinar á ein lepa, sum verður hongdur á bakið á henni. Soleiðis fær hvør 7 seðlar við rósi. Sera vælgerandi, men so hinvegin: hetta var eitt vit skuldu gera sum eina uppgáu, og allar kendust ikki væl.

Dansiløtan var herlig og stuttlig, dansa við tær sjálvari ella øðrum.

Andadráttarvenjingar til at vekja kropsinnlit, til at skapa javnvág. Brúka andadráttin til at flyta fokus. Fara úr kontrollrúminum í høvdinum og í hjartað, búkin ella føturnar. Tað er ikki nakað ein lærir upp á null komma fimm. Hugsa um hjartað sum trý hjørtu tað fysiska, eitt orkuhjarta og so kensluhjartað har ið vit hava álit, takksemi og kærleika. Hondina á hjartað, gev hjartanum pláss og legg tína hjartabøn (mamtra) í hjartað. Nú var ketan hjá mær langt síðani hoppað av. Nakað "fluffy" fyri meg. 

Men Birita er vinarlig, og kann við síni mildu ljósu rødd fáa ró at falla á rúmið. Hvíliløturnar við djúphugsan vóru á skránni nakrar ferðir, og tónleikur var eisini partur av huglagnum.

Fleiri av mínum fordómum eru nakað minkaðir. Enn e r ein ávís skepsis, gamaní. Men eg haldi, eg lærdi ymiskt um meg sjálva og míni medmenniskju. Og framum alt, so herligt at vera saman við so positivum og hjartaligum fólki, sum støðugt roynir at menna seg og finna hjartarúmið í sær sjálvari og øðrum. Takk fyri.