Zacharias Heinesen - fernisering í Gamla Seglhúsi

 Fór til Klaksvíkar saman við Turið systur og Louis. Nú er tað so nógv lættari, bara trý hol, so ert tú har. Ferniseringin var klokkan fýra.

So frálíkt at síggja, at Zacharias enn er virkin og enn so litfagur og sprækin. Tað er so deiligt, at ikki alt broytist so skjótt. Málningar eru sum gamlir kenningar. Heilsaði upp á allar bygdirnar hann hevur málað hesa ferð, t.d.Hattarvík, Trøllanes, Hov.

Skifti orð við listarmannin, og hann fortaldi, at hann hevði verið í Hattarvík og skitsað nakrar dagar. Á! Hattarvík, barndómsins paradís, har vit sluppu at vera børn allan dagin. Kúgvin var í kjallaranum og hønurnar í túninum. Nátturðin var súpimatur, og døgurðin lundi, fyltur sunnudagar. Tarvurin var í haganum, og vit róku neytini inn um liða. Fólk var í 9 av 10 húsum og børn og ungdómur í nógvum teirra. Nú ljóði eg sum fortíðarleivd, men nógv í mínum aldri nikka játtandi, tað veit eg.

Hattarvík 

Jastrid og Símun er so fryntlig bæði tvey, og teirra virksemi í Hattarvík er sera áhugavert, nú ið summarið nærkast eru fyrireikingarnar í gongd. 

Seglhúsið er so avbera gott høli, viðurin gevur so gott umhvørvi, og ábitið einfalt og gott, stuttflutt eins og undirhaldið.

Rani Nolsøe

Hilmar Høgenni helt eina góða talu, hann rósti listarmanninum og greiddi frá hansara menning sum listarmaður, heilt frá ungum. Hegnisliga gjørdist talan partvís ein viðurkenning av Gunnari Hoydal, sum júst er farin, eins og Verland Johansen var nevndur. Zacharias og Gunnar kendust sum vera man, og báðir bera orð fyri at vera sera fámæltir. Annar talar við skaldskapi hin við pensli. 

Hilmar Høgenni

Úr Klaksvík fóru vit at eta við Gøtugjógv, Brimborg er tað nýggja staðið har. Tað var fínt, men kanska eitt sindur merkt av, at tey høvdu havt eitt fínt, stórt kvøld kvøldið fyri. 

Installatión í Klax