Í 80unum og 90unum las eg altíð yrkingarnar hjá Tóroddi. Eg brúkti tær eisini í skúlahøpi, og næmingarnir hildu hann vera spennandi og frekan.
Tað var stuttligt at vera til bókmentaundirvísing í NLH í morgun. Turið Sigurðardóttir legði dent á sambandið millum tekst og paratekst. Hon hevur granskað heitini á teimum nógvu bókunum hjá Tóroddi. Eitt yrkingasavn er sum eitt barn, tað skal hava eitt navn, og Tóroddur gevur eisini sínum søvnum kelinøvn viðhvørt. Óhevdbundið sum alt hjá Tóroddi, einki við at skriva “Yrkingar” á permuna, sum JHOD gjørdi, nei tað stendur t.d. “Reglur. Eitt brotsverk”
Tveir danir vóru bodnir at siga okkurt um T.P. Tann fyrri, Lars Bukdahl, hevði gjørt sær eina 60tals skipan, so hann las yrkingina á s.60 í 6 bókum og legði tekstin út. Hann tók metaforsalatið og greiddi frá á assosierandi hátt. Eg hvakk eitt sindur við, tá ið hann segði, at nú visti hann ikki, um nakar Tórodd kennari var í Føroyum…nokso frekt, ella kanska misskiljing frá mínari síðu. Framløgan var merkt av, at hann manglaði føroyskan kontekst, men sjálvandi, tá ið yrkingar verða umsettar til onnur mál, so mega tær klára seg sjálvar.
Síðani segði Bergur D. Hansen nakað um Havnina í ritverki Tórodds. Sera spennandi, hvussu Havnin er nevnd objektivt, men víðkað subjektivt, so at høvundurin fær sett sínar kenslur og atfinningar inn í hesa kendu rammu. Støðini, nevnd við egnum navni, lýsa egið, sum er til gongu í Havn, ongantíð í bili, og Tóroddur hevur stuttlig navnauppskot sum Lipputún.
Hinir talararnir vóru Peter Stein Larsen, Paula Gaard og Kinna Poulsen og Jan Andersson. Sum russina í pylsuendanum kom Tóroddur sjálvur og las yrkingar upp. Eitt fínt tiltak , mann fekk ordiliga hug at fara at lesa/skoða Tórodd aftur.
Bókin hjá Kinnu um Tóroddsa verk og nýggja savnið hjá Tóroddi.
Jan hevði fleiri sera góðar myndir á løriftinum í sini framløgu
No comments:
Post a Comment