VÁRIÐ 2025

KVØLDSETA Í KVÍVÌK 

Vit vóru í Kvívík í kvøld, 23. apríl 25. Vit vóru trý, sum fóru úr Havn. Í Kvívik skipaðu tey  fyri eini kvøldsetu um JPG (1845-1901) Vit fóru í Frøishøllina, eitt so sera hugnaligt felagshús. Tað fyrsta á skránni var felagssangur, vit sungu "Eg minnist úr gonlum søgum", sum júst var temað til kvøldsetuna : at minnast IPG og hansara verk.

Ari Johannesen og Turið, Jóan Pauli aftanfyri

Tað næsta á skránni var fyrilestur hjá Ara Johannesen, hann greiddi frá lívi og virki Jóan Peturs uppi í Trøð, og yvirskriftir og myndir vóru varpaðar á brósti samstundis. Tað var sera áhugavert, bæði at fáa uppfrískað tað, ein hevur lært og lisið um IPG og at hoyra um og síggja myndir av, at IPG var sera góður og fjølbroyttur smiður. Ari greiddi frá tekstum hjá IPG, sum kunna býtast sundur í tríggjar partar. Greiddi eisini frá, at nógv, sum lá eftir IPG, tá ið hann doyði, var fyribeint. 

Inn ímillum var tónleikur og sangur. Petra Iversen og Durita sungu tekstir hjá IPG við undirspæli hjá Angeliku og Ara - og ikki at gloyma Heina Holm, sum kvað nøkur ørindi av Vaagen.

Kvøldsetan var komin í lag, tí at nú var eitt serstakt høvi, nevniliga at hástíðarhalda, at barndómsheimið hjá IPG er liðugt umvælt og gjørt til fornminissavn, ein virðiligur varði til hansara heiður. Samstundis varð Grækaris Madsen, sum er skyldmaður IPG, eisini heiðraður við gávu og skjali frá bygdarráðnum fyri tað stóra arbeiði við umvælingini..

Nýumvældu húsini, tíverri ikki góð mynd

træsmíð hjá JPG, barnastólur

Grækaris Madsen

Eftir kvøldsetuna fór alt fólkið í tey nýumvældu húsini upp í Trøð. Sera snotilig hús og nógvir gamlir lutir at síggja.

FISKASTYKKIÐ

Vit vóru 11 konur, sum fóru ein túr á Fiskastykkið. Har var sera hugnaligt at koma inn. Haldi at ljóðviðurskiftini munna vera góð, tí hóast vit sótu við eitt stórt borð, fingu allar prátað sman. Kanska natúrligur saltdruknaður viður gevur gott ljóð. Vit fingu okkum brunsj, varnaðist serliga laksin, sum var eyka góður. Altíð gott at hittast kæru tit.

ANDETAG/ANDADRÀTTUR

Norðurlendskt samstarv millum finskar og svenskar sjónleikakreftir er rundferð í Norðanlondum og var í sjónleikarhúsinum við leikinum ANDETAG ella ANDADRÁTTUR.

virtuellur pallur, tað kavar

 Við íblástri úr bókini hjá Bronnie Ware The Top Five Regrets of the Dying, settu Kompani Nord (Áland), Sirius Teatern (Helsinki) og The Great Learning Orchestra (Stockholm) á heysti 2024 ein nýskrivaðan leik upp um tað, sum vit angra við endan á lívinum.

Á pallinum eru: Wilhelm Grotenfelt, Paul Olin, Paul Holländer, Johanna af Schultén og Mathilda Kruse. Arn-Henrik Blomqvist stendur fyri leikstjórn.

Leikurin er settur saman av fleiri søgum, tvær eru um gomul fólk, sum ikki klára seg sjálvi og eru sera ørkymlað og vilst sínar síðstu dagar, hvat minnast tey, og hvat hava tey gloymt? Hvat angra tey?. Tvær søgur eru um fólk, sum fer í terapi við sínum trupulleikum.Tey hava so ilt í lívinum.  Ein søga er um tvær vinkonur, sum spæla saman, og sum seinni í lívinum enda í onkrari ósemju, beint áðrenn onnur verður yvirkoyrd, okkurt kundi ivaleyst verið gjørt øðrvísi. Sjáldsamt var, at onnur gentan varð spæld av mannfólki, bæði sum barn og vaksin. Ein søga er um tær báðar kvinnurnar, sum ansa eftir teimum gomlu, tær eru mamma og dóttir, og tær eru ikki samdar.

terapi

terapi

"Nelson...!!!"

Tann gamla konan leitar eftir frensinum hjá sær Nelson. "Hann fór undir bussin" siga tey henni. "Ha? fór hann við bussinum?"...og so leitar hon víðari. Eitt virðiligt lív??? 

Pallurin var merkisverdur. Tvey stór vindeygu vóru, og ein sá út gjøgnum vindeyguni. Tá ið tað fór at kava sóust kavaflykrurnar falla uttanfyri. Og at enda í leikinum var havið ein høvuðsmynd, og vit sóu havið ígjøgnum rútarnar. So sera væl brúkt tøkni!

"Rúmini" á pallinum vóru avskildrað  við gardinum, sum skjótt og væl kundu flytast.

Tað var stórt spell, at so fá fólk sóu leikin. Fleiri, sum eg havi tosað við, hava als ikki frætt um leikin. Tað er ikki nóg mikið at lýsa á Facebook ella senda boð við messenger. Kanska sjónleikarhúsið skuldi fingið sær plakatskápið aftur. 

Leikurin um tey gomlu minti meg so nógv um bókina hjá Lisu Ridzén "Tranorna flyger søderut", sum er um ein einsamallan mann, sum fær heimahjálp sína síðstu tíð. Ein sjáldsama góð og innlivandi bók.

MONOLOGAR - KAPPING

Runavíkar kommuna hevur nú í fleiri ár havt  skrivikapping, og í ár var evnið monologur.

Tórbjørn Jacobsen beyð vælkomin og segði nøkur væl vald orð um, hvat ið orð kunna ella skula brúkast til. Hann segði eisini, at skrivikapping verður aftur komandi ár.

Næstan 70 monologar komu inn í ár. Eitt fjølbroytt savn. Tey best umboðaðu temuni vóru: missur, sorg  / parlag  /nýmótans tøkni  og okkara skundmikla tíð.

Deyðin, missurin og sorgin, sum seta lívið í annað ljós, sum fáa teg at endurmeta teg sjálva og tín sosiala leiklut.

Familjan við børnum, sum liva í ótryggleika, tí at pápin er óður ella mamman er alkoholikari.

Tekstirnir vóru merktir av tí rúmsáttu allýsing, sum er fyri monologin, umboðandi bæði epikk og drama. Í summum førum er teksturin sum ein søga ella frásøgn við persónum og hendingum, í øðrum førum ein innanrøða um eitt eksistensielt  evni ofta flættað saman við sálarsjúku ella tunglyndi, í uppaftur øðrum føri er talan um  endurminningar lagdar í munnin á gomlum abba ella huldumanni.

Sera hugaligt at so mong hava hug at skriva og luta sínar tankar við almenning.

Virðisløn til ung:  Katrin Rannváardóttir Reistrup: Spegil spegil

2. virðisløn: Eydna Skaale: Monologur frá 02 til 07

1. Virðisløn : Svanna Jákupsdóttir: Stovnsrøkt

Eftir handanina á bókasavninum og upplestur av vinnaratekstunum,  var monologframførsla í Løkshøll, har ið níggju sjónleikarar spældu monologar, bæði kendar og ókendar. 

Kristina Halgaklett, Julia (Shakespeare)

Svanna Jákupsdóttir, Stovnsrøkt

GONGUTÙRUR  FRAM VIÐ PRESTÁ Á SKÀLA

Ikki visti eg av hesari náttúrulundini. Ein perla á Skála. Vit fungu frágreiðing um arbeiðið, sum har er farið fram. Einaferð var her eitt grótbrot, einaferð ein svimjihylur og seinni ein DMI støð. Men nú eru hetta eitt frítíðarstað, ein friðarblettur, eitt spælipláss. Nógv trø og blómur. er plantað, brúgv gjørd og plantunøvn og upplýsandi skelti sett upp.

Tjóðsavnið greiddi frá undankanningum , sokallaðum GPR kanningum á staðnum, og at nú verður royndargrevstur.  Vit sóu nógvar húsaleivdir, forvitnisligt er, at Ormur bóndi búði her og langabbi Nólsoyar Páll. Aftaná keyptu vit okkum kaffi og vaflur við Prestá.

 

Sjónleikur í Fuglafirði

 Tað er 15. ferð, Fuglafjarðar skúli hevur sangleik á skránni. Tað er 10. flokkur , sum saman við skúlum í øðrum bygdum venur og vísir sangleik.

45 børn og ung vóru við í leikinum, so nógv at halda skil á! Ótrúliga stórt arbeiði at samskipa leik, sang, tónleik, pall, búnar. Serstakliga flott, at hava eitt egið orkestur við.

Leikurin hesa ferð var Leyvukongurin hjá Walt Disney.  Søgan varð søgd sum sangur, samrøða og dansur. 

Pallurin var sera flottur við fleiri pøllum í erva. Av búnunum má eg nevna giraffarnar, teir riggaðu framúr væl. Stuttligastu partarnir vóru teir við villsvíninum og oyðumarkarmárinum, sum á skemtingarsaman hátt vóru partur av afrikansksku savannuni og kortini í Føroyum við viðmerkingum eitt nú um orð.

Villsvínið og márurin standa uppi yvir kongssoninum

Viðvíkjandi orðum er at siga, at tíverri vóru ikki allir sangirnir á føroyskum. Ja, eg veit, at børn og ung duga teir á enskum og kenna teir. Men eg veit eisini , at ung børn, sum koma at hyggja skilja ikki sangirnar, og tað hevði ríkað og varðveitt  føroyskt, um vit hoyrdu sangirnar á føroyskum.

Tíverri havi eg ikki nøvnini á leikarunum, 

giraffur

Farbróðirin, svikarin

Ráðgevi, tænari sæst ganga á savannuni

Strendur, Eiði, Dalur

 Sjónleikur á Strondum

Vit fóru til leikin Mostir Charley 20. mars. 

Lat meg siga beinanvegin, at tað var sera stuttligt, láturligt.

Um eg skal nevna onkran leikara, er tað Jóhannes Berthelsen sum Babbs/mostir Charley. Sera krevjandi leiklutur, nógv rørsla og ótrúligur mimikkur. Fekk sera væl tað komiska fram. 

So ótrúliga elskulig mostir

Gunnleif Djurhuus og Borgfríð Nybo Hansen riggaðu sera væl, sum parið, sum kom saman aftur eftir mong ár. Hann gamal hermaður og hon mostirin úr Avstralia.  Hon var sum ein drotning, hon kom á pall seint í leikinum. Hugsi kanska tey eru meir pallvand enn fleiri av hinum yngru. Spælið var so sera nátúrligt og passaliga kontrollerað.

Sir Francis og tann veruliga mostirin Donna Lucia

Trý ung pør, butlarin og so tann óhepni Spittigue spæla eisini væl, og Kristina Sundar Hansen hevur arbeitt væl við óroyndum leikarum. Ótrúliga stuttligt at Stranda Sjónleikafelag er komið afturíaftur. Tíverri havi eg onga mynd av butlaranum Hans Paula Jacobsen.

Alice, Yrsa og Bjørk

Rúni

Brandur, Jan Elias

Comedy of Errors er eitt klassiskt slag av skemtileiki, har ið skemtið stendst av teimum mistøkum, sum verða gjørd, serstakliga tá ið, sum her, ein persónur verður hildin at vera ella gevur seg út fyri at vera ein annar. At maður spælir leiklutin sum kvinna er altið sera stuttligt, tak t.d. Tootsie ella Mrs. Doubtfire. Kvinnur tosa nógv við kvinnur, og um nú kvinnan er ein maður, og prátið verður inniligt, so verður tað tess meira pikant og stuttligt.

Mostir Charley er ein gamal skemtileikur, sum varð spældur í  Havn í fimmtiárunum. Hann varð eisini spældur í Klaksvík, og mong munna minnast Dirch Passer sum mostur Charley. Hvussu hóskar leikurin, sum var fyrstu ferð spældur í London 1892, á Strondum í 2025. Umhvørvið í leikinum kundi næstan ikki verið meira fremmant: Aðalssynir, lordar og  barónar. Ungir forkelaðir studentar, sum hava butlara. Støðugar tilsipingar til tað bretska imperiið, onkur kann fáa starv í Suðurafrika, onkur í India.

Men - skemtið virkar, tey grefligu, áleypandi mistøkini, tann stuttliga umbroytingin av Babbs til mostur Charley.

Konsert á Eiði

Vit fóru norð til Eiðis 21. mars. Konsertin var í Kolshøll. Har havi eg ongantíð verið fyrr. Eitt so frálíkt høli, góð áskoðarapláss.

Tilelvingin var, at írskur fólkatónleikur var á skránni. Helt, at írar vóru komnir til Føroya, men teir vóru svenskir, hóast tað ikki hoyrdist á málinum, tí teir tosaðu bara enskt. Teir eita QUILTY og hava spælt saman í 32 ár. Og Sámal Ravnsfjall hann er so heldur ikki íri. Hann trein fyrst á pall og spældi ein hálvan tíma. Tað var teir góðu kendu, og hann hevði stuttligar viðmerkingar inn í millum.

Mær dámar so serstakliga væl spælimanstónleik. Tað var góður futtur í hesum gomlu. Nummar tvey høgrumegin ER íri. Teir søgdu hann hevði verið teirra fyrimynd í øll ár, so nú høvdu teir biðið hann komið við á konsertferð. Teir sungu sjómansvísur - teir skuldi til South Australia og North West Passage og so á hvalaveiðu. Vit hildu tað var serstakt at hoyra teir syngja Hørpurímu, ja eitt frábrigdi av Hørpurímu, har var t.d. eingin harpa, og vísan æt Tvær systrar, sum hon eisini eitur aðrastaðni. 

Teir høvdu so nógv ljóðføri. Gittar, 5 streingja banjo, tinn floytu, írska bouzouki, mandolin, bodhrán, violin, dupultbass. 

  Stovukonsert í Dali

  

Íspeglar á Hólma

Tá ið eg og Turið komu á Hólmafløtt var besti stólur í stovuni   reserveraður til mín. Harramín, sum tey eru skemtilig. Eg sigi   bara: eg hevði ikki lagt stólin av, tað høvdu tey gjørt bara sum   eitt skemt. Men deiligt hjá mær! Kanska hatta var pressulosjan.

  Konsertin var 22. mars. Tað er triðju ferð Kristina og Steintór    lata sína hugnaligu stovu upp til konsert. Hesa ferð skuldu       tríggir tónleikarar/sangarar vera, men tíverri hevði ein forfall.   Men vit vórðu væl undirhildin kortini av Sámali Ravnsfjall og   Eyðuni Nolsøe.

 Troubadururin Sámal Ravnsfjall legði fyri, nú var tað 3. ferð í   stutta tíð, at eg hoyrdi Sámal syngja (eisini saman við   symfoniorkestrinum), so eg hugsaði, at eg mundi kenna alt   repertoirið, men tak hann! Okkurt forkunnugt var eisini, mær   dámdi so stak væl, at hann sang "Halt út, halt út á hav" eftir Mikkjal á Ryggi. Sámal hevur fólkið við, tá ið hann syngur, hansara og Jóan Jakkusa sangir eru klassikarar. 

snillingur á munnharpuni

og gittar alt í senn

Síðani átti Eyðun tørn, tað bleiv fyri ein part "singalong" sum Eyðun kallaði tað, Kaga upp í himmalin, Friðarsagur. Eyðun sang eisini um Annu úr SKEYK, tað var stuttligt at verða mint á. 

Maltudeild hevði lekrar gloypibitar við tvøsti,spiki og epli og laksawrap. Ikki mynd av tí hesa ferð. Næstu ferð! 

Á Hólmafløtti

Her sæst stovan við teimum stóru rútunum.

DALUR

Nógv tiltøk hava verið í heyst og í vetur, m.a. fleiri í Dali. Nú er so líkatil - og tá ið dalstunnilin kemur verður enn meira líkatil - at fara suður til eitthvørt tiltak.

Tvær ferðir hava tey havt stovukonsert á Hólmafløtti. Fyrru ferð við Guðrið Hansdóttur, Høgna Lisberg og Jógvani Joensen og seinnu ferð við Elinborg Pálsdóttur og Jógvani. Hjúnini á Hólma eru kreativ og blíð, vit eru heppin, at Dalur hevur fingið slíka innspræning.

Ein slík heimakonsert er nakað annað enn ein konsert í stórum konsertsali við túsund áhoyrarum . Tað verður so persónligt og nærveran er so vælgerandi. Í báðum førum var Maltudeild við og seldi vælsmakkandi brellbitar. 

Seinna konsertin var 21 desember, og fólk vóru fegin at halda frí eina løti í jólastákinum og lurta eftir sangi og eisini syngja sjálv. 

Kristina hevur brúkt sín hularing væl :) 

Johild í sølubúðini, góðgæti og prýði

Einki kann erra  upp sum felagssangur