Bókastev

Hesa ferð átti Osla tørn at vera vertur. Osla býr í Leirvík, so tað er ein rættilig útferð. Vit fóru úr Havn kl. 10, Osla var klár við øllum góðum.

At koma til Oslu er at koma í eitt jólahús, har var pyntað ovarlaga og niðarlaga, men hon var ikki liðug at pynta. So stak hugnaligt. Bókin hesa ferð var Móðir sjeystjørna hjá Williami Heinesen, týtt til føroyskt hevur Heðin Brú. Allar vóru samdar um, at hon er so sera væl og inniliga skrivað, men allar halda ikki, at hon er so fantastisk. 

Tá ið vit eru í Leirvík hjá Oslu, er tað altíð ein serstøk mentanaruppliving. Hon skipar fyri tiltøkum og kunning, sum víðkar sjónarringin. VIt hava sæð útgrevstur, bátasavnið og hesa ferð fóru vit til Gøtu, har ið Osla hevði avtalað við Sædís, at vísa okkum glaslist. Vit sóu hennara fuglar, fiskar, jólaprýði og annað. Vit nutu eisini blíðskap inni í einari sjáldsama hugnaligari stovu í Syðrugøtu. Takk Osla, sum skipaði fyri.

Nú fóru vit aftur til Leirvíkar, tí at Osla hevði gjørt eina frálíka kokosgrýtu til okkara. Hetta var síðsti fundur í ár. 

Takk Osla fyri ein deiligan dag.

1.     Vit fóru úr aftur Leirvík, mettar og væl settar kl. 18.

Næstu ferð er bókin Svørt orkide.